انگار دو نفر درونم هستند
یکی می خواهد تمام دنیا را ببیند
و دیگری حتی نمی خواهد
اتاقش را ترک کند

به نظرم هر آدمی
باید پشت پنجره‌ی اتاقش،
یک گلدان گل
داشته باشد،
که هر بار گل‌هایش خشک می‌شود و دوباره گل می‌دهد،
یادش بیفتد که روزهای غم هم
به پایان می‌رسند
و امید دوباره جوانه می زند!

‏تنهایی که طولانی میشه،
معیار دوست داشتن آدم‌ها هم عوض میشه.
یهو می‌بینی اون آدم گلدون شمعدونی گوشه اتاقش‌رو با کل دنیا هم عوض نمی‌کنه.

من اگه اشیا بودم آینه اتاقش میشدم که هرروز ببینمش:))

گمان می کنم
هر آدمی باید پشت پنجره ی اتاقش
یک گلدان
گل شمعدانی داشته باشد
که هر بار گلهایش خشک می شود
و دوباره گل می دهد
یادش بیفتد
که روزهای درد هم
به پایان می رسند .

از لحاظ روحی نیاز دارم آینه اتاقش باشم هر روز ببینمش

‏اگر بر فرض محال پاییز فقط همین یه دونه مشکل رو داشت که آدم‌ مجبوره پنجره‌ی اتاقشو ببنده، همین یه دونه دلیل هم واسه دوس نداشتنش کافی بود

من از خورشید انتظار دارم چند روز بره تو اتاقش و به گرماش فکر کنه.

‏روز اول: خسته‌تر از آن بود که به سرکار برود
روز دوم: خسته‌تر از آن بود که از اتاقش خارج شود
روز سوم: خسته‌تر از آن بود که از تختش بیرون بیاید
روزم چهارم: خسته‌تر از آن بود نفس بکشد
روزم پنجم: خسته‌تر از آن بود که بمیرد، به سنگ لحد بالای سرش خیره شد

Sari

,,روی دیوار اتاقش نوشته بود
استعمال دخانیات الزامی میباشد,,