انقد حواسمون پرت بقیه ست
انگار یادمون رفته خدا اصل قضیه ست ..

♡

روزایی هست که فقط ادامه می‌دی،
نه به خاطر اینکه خوب باشی،
به خاطر اینکه بلد نیستی وایسی، حتی وقتی همه‌چی از پا انداختت.
هیچ‌کس نمی‌فهمه پشت اون “چیزی نیست” چقد زخم پنهونه.
و تهش می‌پرسی از خودت:
«چرا هیچ‌وقت کسی حواسمو نگرفت وقتی داشتم می‌ریختم؟»

‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌خیلیامونم حالمون خوب نیست،
فقط حواسمونو پرت چیزای دیگه کردیم .

از وقتی رفتی، کل زندگیم شده پانتومیم. با هرکی حواسمو ازت پرت کنه، تیم شدم. ادا در میارم خوشبختم ولی هیشکی نمیتونه حدسم بزنه. پریشب باختیم. دیشبم همینطور. هر شب داریم میبازیم. نیستی و کاملا بازندم.

حواسمون نیست که چه راحت با حرفی که تو هوا رها میکنیم،
چجوری یک نفر رو به هم میریزیم!
چند نفر رو به جون هم می اندازیم!
چه سرخوردگی یا دلخوری هایی به جا میذاریم!
چقدر زخم میزنیم!
چقدر میشکنیم!
حواسمون نیست؛ که ما میگیم  و رد میشیم و میزاریم به پای رک بودنمون،
اما یکی ممکنه گیر کنه!
بین کلمه های ما...
بین قضاوتهای ما...
بین برداشت های ما...
دلی که میشکنیم ارزون نیست!
پس بیایید با احتیاط حرف بزنیم،
با احتیاط برخورد کنیم،
مراقب رفتار و حرکاتمون باشیم،
بیایید کلآ خوب بودن رو هر روز تمرین کنیم.!

سنگی که پرت می‌شه
حرفی که زده می‌شه
موقعیتی که ازدست میره
زمانی که می‌گذره
و دلی که بشکنه
هیچ‌وقت نمی‌شه اینارو برگردوند،
حواسمون باشه .

. .

ما همیشه حواسمون بود و کسی حواسش نبود
فدای سر لحظه های خوب زندگیمون
خدایا همین که تو حواست باشه
دنیا تا دنیاست کافیه واسمون ؛

. .

بودن و نبودن آدمها تا یه زمانی مهمه!
اگه به وقتش خبری ازشون نباشه،
که با جای خالیشون حرف بزنیم؛
بعد یه مدت عادی میشن!
اینکه نباشن،
اینکه صداشون نباشه،
همین هم میشه که بعد چند وقت،
آدمها همدیگه‌رو فراموش میکنن!
خوبه که حواسمون به مهم بودن جای خالیمون باشه!

ولی ما فقط می‌خواستیم خوش بگذرونیم، حواسمون نبود داریم خاطره می‌سازیم...

‌‌‌‌‌‌.࿐

وقتی نت قط میشه میرم میخونمش و چی بهتر ازین که اطلاعاتمم زیاد میشه. تنها چنلیه که این مدت هنوزم برام جذابه و حواسمو پرت میکنه.