تاوان حرف هایی که نمی توانیم بزنیم...
موهای سفیدی ست
که لابلای موهایمان داریم...
ولی به همه می گوییم ارثیست ...

به قول بزرگی که می گوید
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشینی
و به حرفایی که هیچ وقت
قرار نیست بگویی
فکر میکنی....

‏بعضیام هستن که به نظر فراموششون کردیم ، اما وقتی حرفشون پیش میاد دیگه نمیتونیم لبخند بزنیم ..

فکت :
همه ما یکیو داریم که هنوز یواشکی چکش میکنیم .
عکساشو میبینیم
بیست و چهار ساعته بهش فکر میکنیم .
ولی اگه راجبش حرف بزنیم یا حتی ببینیمش
فقط وانمود میکنیم که بیتفاوتیم !!

ادامه ی بعضی مسیرها و رابطه ها ادامه ی آسیب است . آسیبی که خودمان انتخاب میکنیم به خودمان بزنیم . حواسمان به شواهد باشد .
و بیشتر از همه ، حواسمان به رویاپردازی هایی که ما را از دیدنِ حقیقتِ پیش رویمان ، دور میکند .
حواسمان به خودمان و زخمهایمان باشد . گاهی هیچکس در ادامه ی آسیب مقصر نیست ، غیر از خودمان و امید واهی خودمان به رخ دادنِ یک معجزه ی بزرگ ...

پونه مقیمی

•
یکیو داشته باشی که تو این هوای بارونی اینو بهت بگه‌
"سوارشو من حالیم نیست که قراره به کدوم جاده بزنیم"..

♡

#توئیت

جمله ی "ولش‌کن .. پررو میشه" نذاشت خیلی از حرفای قشنگو بزنیم

زندگی مثل یه آیینه ست، وقتی بهش لبخند بزنیم بهترین نتیجه رو میگیریم....

‌‌‌‌‌‌.࿐

کجاست عشق که تا قید آبرو بزنیم...


#بیژن_ترقی

آدما وقتی ناراحتن، فکر میکنن غمیگن‌ترین آدم دنیان.
ولی وقتی که خوشحالن هیچوقت فکر نمیکنن که خوشحال‌ترین و خوشبخت‌ترین آدم دنیان.
چون پیش خودشون میگن؛
"بقیه خوشحالی های مداوم تر و بیشتری
نسبت به من دارن، این که چیزی نیست"
و درست همین لحظه‌ست که حال خوب بلافاصله ازمون فاصله میگیره و میره
چون قدرشو ندونستیم.
اینجوری میشه که جایگاه شاد بودن و ناراحتی، هیچوقت برابر نبوده
چون خودمون تعادلشو به هم زدیم.
همیشه کفه ی ترازوی ناراحتی و حال بد،
سنگین تر از خوشحال بودن و حال خوب بوده.
چون ما آدما ناراحت بودنو دوست داریم؛
هرچقد که خلافشو فریاد بزنیم.
ولی از درون، کاملا برعکسه.

‏جمله " ولش کن پررو میشه " نذاشت خیلی از حرفارو بزنیم...