«هرنوع تعاملی با دیگری که وقتی آن را برای پارتنر یا همسرت تعریف می‌کنی، باعث ناراحتی‌اش می‌شود، نوعی خیانت است.»
- دکتر روح الله صدیق.

‌
حسین‌عاملی :

نهنگی دید مرگش را ولی دل را به ساحل زد
من از پایان خود آگاهم اما دوستت دارم .

. .

اوضاع خیلی بدی شده؛
احساس می‌کنم دارن یکی یکی کارت‌های صد آفرین بچگی‌مو ازم پس می‌گیرن.

- زندگی با چشمان بسته؛ رسول صدرعاملی

اونجا که حسین عاملی میگه:

نهنگی دید مرگش را ولی دل را به ساحل زد
من از پایان خود آگاهم اما دوستت دارم


. .

#ویکتور_هوگو
عشق عبارت است از وجود یک روح در دو کالبد. عاملیست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند.

مهارت مدیریت خشم
خشم یک جور هیجانه، هیجانی طبیعی، هیجانی داغ و قرمز، هیجانی که وقتی سراغمون میاد، یک جور انرژی مضاعف توی بدن ایجاد میشه که انگار بدن رو به سمت دفاع از خودش سوق میده ،دفاع از حمله ای بیرونی، چه حمله ای فیزیکی و چه حمله ای روانی! اوضاع توی حمله های فیزیکی که مشخصه، اما حمله های روانی، مثل توهین ها، تحقیرها، ضایع شدن حقمون و به خطر انداختن موقعیت من ، می تونه علامت خطر برای فعال شدن این انرژی قدرتمند باشه. پس بنابراین خشم،برای نوع بشر( یا هر موجود دیگه) اثر بقا داره، و ما اگر خشمگین نشیم ، نمی تونیم از خودمون دفاع کنیم، و وقتی نتونیم از خودمون دفاع کنیم، از بین می ریم! پس ما حق داریم خشمگین بشیم، و از این حس به نحو احسنت ، جهت ادامه زندگی مون استفاده کنیم! پس چرا داریم مدیریت این هیجان رو آموزش میدیم؟! چون این هیجان هم مثل تمام هیجانهای دیگه ، باید از راه درستش ابراز بشه تا آسیب نزنه، نه به من ، و نه به دیگری! مشکل اصولا از جایی شروع میشه ما زیاد از حد این حس رو تجربه می کنیم، دم به دیقه! هر کی هر چیزی میگه، هرکی ، هر کاری می کنه من رو خشمگین می کنه! خب همونطور که گفتیم وقتی آدمها تحقیر و توهین می کنند و یا حقمون رو می گیرن ، ما می تونیم خشمگین باشیم، اما اگر تمام رفتارهای آدمهای اطراف رو تحقیر و توهین برداشت می کنیم، یعنی یک جای کار ،گیر اساسی داره، و اونجا، جایی هست که نقاط حساس من زیادن، و هر کی با فشار اون نقطه باعث میشه جیغ من به هوا بره ، فکر می کنم همه دنیا منو تحقیر می کنند ، نادیده می گیرن و میخوان حقم رو بخورن! و قطعا تو همچین دنیایی ، من باید با فریاد ، فحاشی، شکستن ، و کتک زدن، حقم رو از همه پس بگیرم. چون من پوست من انقدر نازک شده که تحمل نزدیک شدن هیچ عاملی، حتی کوچکترین عامل دردناک رو نداره، پوست روانی من ، همون عزت نفس معیوب رو میگم، همون نفسی که شدیدا زخمیه هیچ کس نمی تونه بهش دست بزنه. بهتره که نگاه کنیم و ببینیم که چه چیزهایی ما رو خیلی بهم می ریزن، اونها رو پیدا کنیم و بدونیم که اونها همون چیزهایی هستند که ما درون خودمون مشکلی اساسی می دونیم ، و درون خودمون هنوز باهاش کنار نیومدیم، و اونها زخم های ما رو تشکیل میدن ، زخم هایی که به جای معالجه و درمانشون، روشون رو پوشوندیم تا یادمون برن، اما آدمها با لمس اونها به ما نشون میدن که زخم ها هنوز هستند و باید براشون کاری کرد.
روانشناس فرنوش خالدی

رنگ #مشکی ■...

عاملی شد جـذب یکدیگر شـویـم⇨
پـــــس عزیزم...

#ریـــــش می آید به من، #چـــــادر به تو ...��

ابتدا که وارد میشوی اگر با یک مشخصه جنس مونث وارد شوید

در عرض سه یا چهار دقیقه بیش از 15 در خواست صحبت برای

شما ارسال میشود که همگی از دو حال خارج نیست

1 – درخواست دوستی

2 – ابراز تمایل به حرفهای خصوصی زننده از نوع نوشتاری یا تصویری

یا حضوری
اگر به درخواستها اعتنایی نکنی بعد از گذشت حدود ده دقیقه

تقریبا اکثر غالب از مذکرهای حاضر در چت روم برای تو پیامی ارسال

نموده اند و چون جوابی دریافت نکرده اند متوجه میشوند که اهل این

برنامه ها نیستی ، خوب اگر از روی صداقت جوابی به مخاطب

بدهی مثلا : نه تمایل ندارم آماج متلکهای جور و ناجور و دور از

شانیت میشوی و راه سوم که با انها همراه شوی...
در نظر بگیرید نوجوان یا جوانی از سن 14 تا 22 ساله برای یکبار

قدم در این محیط مخوف و آلوده بگذارد . ابتدائا با جملات و کلمات

تهییج برانگیز و شهوانی روبرو میشود

سپس چت صوتی و بعد ازان چت تصویری و وبکم و....
در چت روم اول و آخر قالب صحبتها و درخواستها مسائل و موارد

جنسی است اعم از چت نوشتاری ، چت صوتی و چت تصویری
به راستی برای یک نوجوان ویا یک جوان که هنوز اعتقادات و سطح

بینش مذهبی دینی او قوام لازم را نیافته و هرآن با قرار گرفتن بر

سر یک سرازیری احتمال سقوط اخلاقی دارد امن تر و آسوده تر از

این محیط مهییج و تحریک کننده جایی و یا چیزی پیدا میشود؟؟ اگر

میشود نام ببرید.

بعید میدانم که متولیان وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی وشورای

عالی فضای مجازی از کم و کیف مطالبی این چت روم ها

بی خبر باشند.

یعنی واقعا هستند؟؟ که نیستند. پس کی؟؟ چه موقع قرار است

نظارتی ، قانونی و فکری به حال این دخمه های دنج شیطانی کرد؟؟
ما هم روزی باید جوابگو باشیم....

وشما پدران و مادران

کمی نحوه استفاده فرزندان دلبندمان را از محیط اینترنت با

ظرافت و حساسیت مدیریت کنیم .

نظارت کنیم ولی نه نظارتی که

حمل بر محدودیت و گرفتن آزادی بشود که این خود عاملی است

در راستای تحریک.

باور ما در ابتدای هر کار دشواری، تنها عاملی است که پیروزی نهایی مان را تضمین می کند…