هر که عیب دگران
پیش تو آورْد و شمرد...
بی‌گمان عیب تو
پیش دگران خواهد بُرد...

یادم آید، تو به من گفتی:
از این عشق حذر کن!
لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن،
آب، آیینه عشق گذران است،
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است،
باش فردا، که دلت با دگران است!
تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن!
با تو گفتم:‌ حذر از عشق!؟ ندانم!
سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،
نتوانم!
روز اول، که دل من به تمنای تو پر زد،
چون کبوتر، لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم،
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم، نتوانم!




فریدون مشیری

‏یه روزی تو زندگی هرکس یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنها رو خیلی راحتتر میشه تحمل کرد؛
به قول رشیدی سمرقندی:
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران...

یادمه میگفت :

" عاشقم دست خودم نیست بهم میریزم
که تو هم با دگران خوب شوی هم با من! "

الان میفهمم چی میگه...

وجود دوست تو زندگی آدم اینجوریه که حضرت سعدی میگه:
‌"او مَرهَم است اگر دگران نیش می‌زنند"

وقتی با کسی گفتگو میکنید دقت کنید ببینید درمورد دیگران چطوری صحبت میکنه، بدونید که دقیقا درمورد شمام پیش بقیه همینطوری صحبت میکنه .. :)

در واقع شکل قشنگ‌ترش همون شعر معروف جناب سعدی هست که میگه ;
هرکه عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

•
قشنگترین توصیف یار ایده‌ ال رو حضرت سعدی داره اونجا که میگه:
او مَرهَم است اگر دگران نیش می‌زنند.️

♡

در حسرت یاری که یار دگران است، آرام ندارم وجودم نگران است...

ㅤㅤㅤㅤ◁❚❚▷ㅤㅤㅤㅤㅤ

حضورش اونقدر تو زندگیم قشنگه که سعدی میگه:
«او مَرهَم است اگر دگران نیش می‌زنند..»
🫶🏻.️

حضورش اونقدر تو زندگیم قشنگه که سعدی میگه؛
او مرهم است اگر دگران نیش می‌زنند.

. .