یادم آید، تو به من گفتی:
از این عشق حذر کن!
لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن،
آب، آیینه عشق گذران است،
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است،
باش فردا، که دلت با دگران است!
تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن!
با تو گفتم:‌ حذر از عشق!؟ ندانم!
سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،
نتوانم!
روز اول، که دل من به تمنای تو پر زد،
چون کبوتر، لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم،
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم، نتوانم!




فریدون مشیری

آرامش را در رهایی یافتم
و رهایی را در امید نبستن به هیچکس و هیچ چیز ..
به جز خداوندم ..

♡

در روشنایی چه نیازی به تو دارم
اگر تو را در تاریکی نیافتم .

- جبران خلیل جبران

نزار قبانی :

آیا شک داری که تو
شیرین‌ترین و مهم‌ترین زنِ دُنیایی؟
آیا شک داری که وقتی یافتمت
کلید تمامیِ درهایِ جهان از آنِ من شُد؟
آیا شک داری وقتی دست‌ات را گرفتم
جهان دگرگون شُد؟
آیا شک داری بزرگ‌ترین روز تاریخ
و زیبا‌ترین خبرِ دُنیا
لحظهٔ ورودت به قلب‌ من بود؟ ..️

♡

راهی یافتم تا دوباره صدمه نبینم، اگر نگذارم کسی برایم اهمیت پیدا کند دیگر چنین فقدانی را تحمل نخواهم کرد.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

همه ما نابینائیم، هر کداممان به نوعی.
آدم های خسیس نابینا هستند چون فقط طلا را می بینند،
آدم های ولخرج نابینا هستند چون امروزشان را می بینند،
آدمهای کلاهبردار نابینا هستند، چون خدا را نمی بینند،
آدم های شرافتمند نابینا هستند، چون کلاهبردارها را نمی بینند، خود من هم نابینا هستم چون حرف می زنم اما نمی بینم که شما گوشهایی شنوا ندارید.

•
وقتی ازتون میپرسه
"مگه واست مهمه؟"
بهش بگید:
من تو را پاره ای از خود نه ، بلکه تمام وجود خود یافتم
چنان که اگر رنجی به تو رسد به من رسیده.️

♡

تو با کدام زبان
صدایم می‌زنی...
سکوت تو را لمس می‌کنم...
به من که نگاه می‌کنی...
به لکنت می‌افتم...
زبان عشق سکوت می‌خواهد...
زبان عشق واژه‌ای ندارد...
غربت ندارد..‌!

#نزار_قبانی

کان کذبة
هذا أنا
عاصمة قلبک
أنت ظننت
فهمت
هذا وحده
مکان لا قیمة له
انا من ضواحی مدینتک ...

دروغ بود
این که مرا
پایتخت قلبت
می‌پنداشتی
من دریافتم
که تنها
مکانی بی‌ارزش
از حومه‌های شهر تو هستم ..


#غاده‌_السمان

‌
‌انقدر افکارم رو به تو بافتم که الان کلافم!

‌.࿐