#تقویم_نوزدهم_تیر.️
حیف که یادمان رفته ؛
بسیاری از آنچه امروز داریم
همان دعاهایی بود
که فکر میکردیم
خدا آنها را نمی‌شنود

خدایا برای داده و نداده‌ات شکر....️

من که خودم بالاخره از این تاریکی میام بیرون،اما خیلی دلم میخواست تو برام خورشید بیاری

تو دقیقا همون قسمت قشنگ زندگی منی
که همیشه به وجودش میبالم..
تو همون یه نفری هستی که دلم میخواد پا به پاش پیر بشم…
تو همون یاری هستی که شهریار میگه بدون وجودش شهر ارزش دیدن نداره!
تو آغاز و انتهای منی؛
یه جوری که بند بند وجودم دیوونه وار تورو میپرسته… .

. .

تو توانایی اینو داری در حالی که دارم‌ به پهنای صورت اشک می‌ریزم قشنگ ترین خنده‌هارو به لبم بیاری.

آدمای دروغگو خیلی جالبن؛ وقتی به روشون میاری که فهمیدی داشتن دروغ میگفتن به طرز طلبکارانه ای عصبانی میشن ازت.
ببخشید که فهمیدیم دروغتونو رییس بزرگ!

.࿐

تو خوب مطلقی،
من خوب‌ها را با تو می‌سنجم

بدین سان بعد از این
خوبی، عیاری تازه خواهد یافت.️

گفت آدمیزاد تاب نمی آورد،
بلاخره باید یک جایی را داشته باشد به آن پناه ببرد؛
«شهری، دیاری، خانه ای، سایه ای، تنی، وطنی، آغوشی.»

.࿐

ما خیلی چیزارو میدونیم، ولی حوصله نداریم به روتون بیاریم

.࿐

‏خانم غزاله علیزاده در «خانه‌ی ادریسی‌ها» جمله‌ای دارد‌ که
حس و حالِ بسیاری از ما است:
«این جماعت غربتم را به نهایت می‌رسانند.»

بایوهای مفهومی و کوتاه:

فراوان است در دنیای من، کم‌های بسیاری.
- سعید بیابانکی

سخن کز حال خود گویم ز حرفم بوی درد آید...
- محتشم کاشانی

شب است و هر کس، به تعلقی گرفتار
- سعدی

جمالت را نمی‌بینم؛ خیالت می‌کشد امّا
- راحم تبریزی

ما از غمت هلاک و تو با غیر هم نفس...!
- هلالی جغتایی

. .