ما دلبری بلد نبودیم، وایسادیم ،سیگار کشیدیم و رفتنِ اونایی که دوسشون داشتیم و تماشا کردیم ..

فرصت دوباره ، بی‌حرمتی به تموم رنج‌هاییه که کشیدی.️🏻

اون شبی که حالت بد بود و با خیال راحت رفتی قدم زدی و سیگار کشیدی و خودت رو تخلیه کردی، یکی یه گوشه نشسته بود و بیصدا تا صبح گریه میکرد و زل زده بود به یه اتاق تاریک فقط چون تاریک بود.

اگه جایگاهت رو تو قلبم میدونستی از رفتارت با من خجالت میکشیدی.

چیزایی که با بزرگ شدن فهمیدم

•بعضی از دوستا فقط برای یه فصل از زندگیت میان اگه رفتن ، بدون تقصیر تو نیست،فصلشون تموم شده بوده
•سکوت بعضی وقتا قوی ترین جوابه لازم نیست همه چیو توضیح بدی
•هیچ کس نمی فهمه تو دقیقا چی کشیدی حتی اگه براش تعریف کنی!
•بعضی تصمیم ها باید تنهایی گرفته شن. حتی اگه بترسی.
•بعضی زخم ها خوب نمیشن ولی یاد میگیری باهاشون برقصی
•گاهی وقتی یه نفر رو میذاری کنار تازه خودت رو پیدا می کنی!


. .

میگفت:
شاید اگر ماهم سختی کمتری میکشیدیم
اعصاب آروم تری داشتیم...
چقدر حق آخه :)))

چرا تسلیم بشیم؟
وقتی رنجشو کشیدیم
آسیبشو دیدیم
تنهایی هاشو کشیدیم
زخمشو خوردیم
صبر می‌کنیم تا پاداشش رو هم بگیریم .

آرزو میکنم همیشه راهت روشن باشه و هر چیزی که می‌خوای توی بهترین زمانش نصیبت بشه
آرزو میکنم همه سختی‌هات به زودی تموم بشه
آرزو میکنم به اون چیزی که لیاقتش رو داری و براش زحمت کشیدی، برسی
آرزو میکنم همه رؤیاهات یکی یکی واقعی بشن🤍.

ما نسل خسته‌ای هستیم که یاد گرفتیم آرزوهامون رو سانسور کنیم، تا بتونیم با حداقل‌ها زنده بمونیم.
ما بار دردهای حل‌نشده‌ی نسل قبل رو کشیدیم و جرات نکردیم حتی بگیم «خسته‌ایم» تا مبادا بگن ضعیفیم.

وسط راهی ولم کردی که خودت قدم به قدمش دستم رو کشیدی و آوردی، من از نبودنت ناراحت نیستم، از بازیچه شدنم عصبانیم.