How long will I still hurt? How long will you be free?

من در غَمِ تو، تو فارغ از من تا کِی؟

. مولانا

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

سید محمد مرکبیان-آغوشی برای یک سفر طولانی


. .

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند
زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین
میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی.
عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی.
خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی.
می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی! فارغ از
انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو
همراه‌ است، ادامه دادن است.

.سید محمد مرکبیان
. آغوشی برای یک سفر طولانی

. .

اونی که دوستش داری میشه بخشی از هویتت.
واسه همینم، دنبال کسی برو که فارغ از اینکه قصه‌تون به کجا رسید، بتونی بیست سال دیگه بگی
«آره… از بین همه آدمای دنیا، من اونو دوست داشتم».
یه جوری که انگار بخوای بگی اگه هرچی‌ام نداشتم ولی سلیقه‌ داشتم...

کپشن پستات رو اینجوری بنویس:

Endless fun شادی بی‌وقفه
Probably at the beach به احتمال زیاد لب ساحل
Keeping it real همه‌چی واقعی‌ش خوبه
Out n about سرحال
Living life در حال گذراندن زندگی
Sun-kissed آفتاب سوخته
Not a care in the world فارغ ز غوغای جهان
Happy mind, happy life ذهن سالم، زندگی سالم
Days like these >>
روزهای این مدلی >>

. .

اونی که دوستش داری میشه بخشی از هویتت.
واسه همینم، دنبال کسی برو که فارغ از اینکه قصه‌تون به کجا رسید، بتونی بیست سال دیگه بگی
«آره… از بین همه آدمای دنیا، من اونو دوست داشتم».
یه جوری که انگار بخوای بگی اگه هرچی‌ام نداشتم ولی سلیقه‌ داشتم.


#محیا_ساعدی

•
آدم باس یه اکیپ این شکلی داشته باشه
ز غوغای جهان فارغ بشه .️

「♡」

دلِ قرص می‌دانی چیست؟ من دلی قرص می‌خواهم، آنقدر که شب‌ها راحت و بی‌ هیچ نگرانیِ فردا بخوابم و فردا فارغ و آسوده چشم باز کنم به روی تمام زیبایی‌های با شکوهی که انتظار مرا می‌کشند.
خوش به حال دیوانه‌ها! حتما نمی‌دانند چه مصیبتی بر گونه‌ی انسان وارد شده و دنیا را چقدر گند برداشته...
کاش می‌شد دیوانه بود و با دلی قرص و حالی خوش زیست و نگران هیچ چیز نبود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

کمی آرام‌تر از قبلم. انگار خشمی دیرینه را برون‌ریزی کرده باشم! انگار فریادم را به گوش همانی رسانده‌ام که باید، خشمم را بدون پرده به همانی ابراز کرده‌ام که باید. دیگر با همه دعوا ندارم، دیگر بی‌دلیل خشمگین نیستم و فارغ از نتیجه، آرام‌ترم.
کدخدا آب روستائیان را فروخته بود و من روستاییِ غمگین و خشمگینی بودم که جسورانه توی چشم‌های بی‌شرم کدخدا نگاه کرده بود و یک سیلی محکم به او زده بود.
نه آب بازگشت، نه کدخدا عذرخواهی کرد، اما روستائی، آرام‌تر از همیشه به خانه‌‌اش بازگشت


. .

مشکل از جایی شروع شد ؛
که بیشترِ دو نفرهای جهان
هم خانه شدند اما همدل نشدند
فارغ شدند اما عاشق نشدند ...
و مشکل اصلی درست همان جایی شروع شد؛
که همان دو نفرهای اشتباهی؛
سه نفر شدند!