من فقط تظاهر میکنم که پذیرفتم عشق برای من نیست، نپذیرفتم، بابتش غمگینم، ولی واقعیت اینه که دارم سعی میکنم عادی زندگی کنم و بهش فکر نکنم، گاهی حس میکنم شاید مشکل از منه، شاید زمانش نرسیده، نمیدونم، فقط میدونم هنوز ته دلم یه جای خالی هست که نمیتونم انکارش کنم.

او رفیق واقعی من است
او برخلاف دیگران که تا وقتی داستان و قصه‌ات را می‌شوند می‌روند ، کنار من ماند
تنها کسی که اندوه مرا انکار نکرد و بارها به داستان های تکراری من گوش کرد تا من خالی شوم ، تنها کسی که خنده های مرا باور نکرد و غم مرا فهمید
تنها کسی که می‌توانم با او راجع به چیز هایی حرف بزنم که بقیه نه می‌فهمند ، نه درک می‌کنند 🤍

♡

همه‌ی آدم‌ها به همون اندازه که شادن حق دارن غمگین و ناراحت باشن، سوگواری بخش غیر قابل انکاری از زندگیه.

می‌خواهم آنقدرشعر بگویم
‏که اگر فردا مُردم
نتوانی انکارم کنی…

امید
نه
انکار
تاریکی‌ست
بلکه
باور
به
امکان
روشنایی
در
دل
آن!

هیچ انکار رنجی دردناک‌تر از انکار کسی که شاهد دیدن رنج‌های زندگی‌ت بود نیست.

هروقت دیدین کسی در داشتن خصلتی در خودش اصرار میورزه، بدونین بیشتر از اون خصلت دوره و میخواد از طریق پافشاری روی داشتنش، نداشتنش و انکار کنه!

‏ناامید میشی عزیزم؛ چون می‌فهمی فراسوی باور تو، واقعیتی وجود داشته که همواره انکارش می‌‌کردی.


. .

ناامید میشی عزیزم، چون میفهمی فراسوی باور تو، واقعیتی وجود داشته که همواره انکارش میکردی.

فقط وقتی وجودت رو توی درونم انکار نمی‌کنم خودم هستم. غیر از اون من فقط یک سرگردونم که نمی‌دونم چی از زندگی می‌خوام. حتی خودمم نمی‌شناسم.