من تنهایی رو بیشتر از جمع دوست دارم؛
هوای بارونی رو بیشتر از هوای آفتابی دوست دارم؛ شب رو بیشتر از روز دوست دارم؛
من نه افسرده هستم
و نه اضطراب دارم
من یک درونگرا هستم...

افسرده شدن نشونه‌ی ضعیف بودنِ تو نیست ، بلکه حاصلِ تلاش مداوم برای قوی موندن ، سعی در تحملِ بارهای سنگین عاطفی به‌ تنهایی و خستگی روانیه که به تدریج در درونِ تو شکل گرفته .

♡

‏بزرگسالی واقعا سخته ، خودت افسرده‌ای ، دوستات افسرده‌ان ، تو مشکلاتت تنهایی ، و همواره تلاش میکنی خودتو نکشی.

بزرگسالی واقعا سخته، خودت افسرده‌ای، دوست‌هات افسرده‌ان، تو مشکلاتت تنهایی و همواره تلاش میکنی خودت رو نکشی.

از وقتایی که بی دلیل ناراحتم متنفرم. این همه دلیل برای ناراحتی هست چرا مغزم یکیشونو پیدا نمیکنه که حداقل فکر کنم فقط افسرده‌م. نه هم افسرده هم دیوونه.

i’m not sure if i’m depressed. i mean i’m not sad but i’m not exactly happy either. i can laugh &’ joke &’ smile during the day but when i’m alone at night i just feel kinda numb.

مطمئن نیستم افسرده باشم.
منظورم اینه که ناراحت نیستم اما خوشحالم نیستم.
می تونم در طول روز بخندم، شوخی کنم و لبخند بزنم اما وقتی شب تنها میشم،
احساسه بی حسی دارم.

من همونی‌ام که بعد از گرفتن تصمیم درست، کمی افسرده شد.

بزرگسالی واقعاً سخته؛ خودت افسرده‌ای، دوستات افسرده‌ان، تو مشکلاتت تنهایی، و همواره تلاش می‌کنی خودتو نکشی.

دیگه هیچ‌وقت اون «من» قبلی نمیشم.
به جاش یه آدم قوی‌تر، با برنامه‌تر، صبورتر، با اراده‌تر و باحوصله‌تر میشم.
به هر خواسته‌ای که حسرتش ته دلم مونده می‌رسم؛ به آرزوهای قشنگم نزدیک‌تر میشم.
اون «منِ» بی اعتماد به نفس و افسرده دیگه وجود نداره؛ اونو توی خودم کشتم و فقط از تجربه‌هاش درس می‌گیرم! 🤍

I really shouldn't be dependent on anyone. Family, friend, partner, anyone. The smallest change in their behavior can destroy and depress me.

‏من واقعا نباید وابسته هیچ انسانی باشم‌. خانواده، دوست، پارتنر هر کی. کوچیک‌ترین تغییر رفتارشون می‌تونه نابود و افسرده‌ام کنه.