آدم‌‌ در بزرگسالی یاد میگیره که گاهی دوستی‌ها منقضی میشن. تقصیر کسی هم نیست.
انگار عمرش تموم میشه و یواش‌یواش میمیره، بدون اینکه دلخوری‌ای پیش اومده باشه.

تو حق نداری راجع به کسی قضاوت کنی که کل زندگیشو ندیدی،
روزای سختشو حس نکردی،
از نزدیک شاهد هیچی نبودی؛
تو فقط یه قسمت کوچیک از عمرشو تماشا کردی،
تو فقط دیدی چیکار کرده، ولی ندیدی بهش چی گذشته،
شاید این بهترین تصمیمی بوده که اون آدم گرفته،
ولی "قضاوت" بدترین تصمیمیه که تو گرفتی!

بعضی‌ وقتا منتظر کسی ‌می‌مونی‌
که‌بدون ‌تو داره‌ بهترین‌ ساعت‌‌های‌ عمرشو
با
یکی ‌دیگه‌‌ می‌گذرونه…

باور کنید کسی که یک بار از دست دادن رو تجربه کرده تا آخر عمرش این ترس باهاش باقی میمونه.

حالم همانند ماهی‌های شب عید است
که از دریا جدا مانده‌اند
و باید ادامه زندگی را
در تُنگ کوچکی سَر کنند
همه می‌دانند
این ماهی‌ها
عمرشان کوتاه است...

#علی_سلطانی

حکیمی میگفت پولداری که بی پول میشه
تا آخرش بوی پول میده
ولی تازه به دوران رسیده ی که پولدار میشه
تا آخر عمرش بوی عقد میده
بحث بحث اصالته!

انسان نیمه اول عمرش را سر غرورش می‌جنگد و در نیمه دوم عمرش به دنبال چیزهایی می‌افتد که بخاطر غرورش از دست داده.

انگار عطار هم یه جایی توی عمرش به یکی زیادی محبت کرده، وقتی به بی‌مورد بودنش پی برده این بیت رو نوشته؛

اگر گِرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

‏آدم‌ها like را با love اشتباه می‌گیرند، و عمرشان تلف می‌شود.

یکی میره دانشگاه، یکی از درس فراریه، یکی سیگار میکشه، یکی چادریه، یکی بی حجابه، یکی زود ازدواج میکنه، یکی تا اخر عمرش مجرد میمونه. تو هیچ دلیلی نداری که تو زندگی آدما با منطق خودت نظر بدی تو هیچ جوره نمیتونی وارد حریم زندگی آدما بشی و با افکار خودت قضاوتشون کنی، خب؟


. .