انگار عطار هم یه جایی توی عمرش به یکی زیادی محبت کرده، وقتی به بی‌مورد بودنش پی برده این بیت رو نوشته؛

اگر گِرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

آخرین مرتبه‌ی عشق اگر سوختن است
پس چرا صبر؟ بسوزانم و خاکستر کن

محمد عزیزی

. .

یه عزیزی میگفت‌:
‏هروقت بین دوراهی موندین "شیریاخط" بندازین
مهم نیست شیر میاد یا خط
مهم اینه تو فاصله فرود سکه، میفهمید که دلتون میخواد نتیجه شیر باشه یا خط..!

تماشای غریبه‌شدن کسی که فکر می‌کردی آشنای عزیزی میشه، غم‌انگیزه...

یه عزیزی میگفت‌:
هر وقت از دست کسی که دوسش داری ناراحت شدی؛ یه نفس عمیق بکش، چشماتو ببند و به این فکر کن که چه حسی پیدا میکنی اگه وقتی چشماتو باز کردی ببینی دیگه برای همیشه رفته باشع و نباشه که بخوای عصبانیتت رو سرش خالی کنی. اونوقت ببین بازم میتونی چشماتو باز کنی و بغلش نکنی؟

از بدترین حس‌ها بعد از مرگ عزیزی اولین صبح‌های بعد از واقعه است، یا وقت‌هایی که خوابت می‌بره و وقتی بیدار میشی، چند ثانیه اول یادت نمیاد چی شده ولی بعد همه چیز هجوم میاره. آدمیزاد دلش برای خودش و اون چند ثانیه بی‌خبری اولش خیلی می‌سوزه.

وقتی قهوه میخوری از تلخیش لذت میبری اما وقتی بادوم میخوری اگه تلخ باشه میندازیش چون از بادوم انتظار تلخی نداری ...
بحث؛ بحثِ انتظاره ...
- محمدعزیزی
 

‏یکی میگفت امیدوارم هیچ خاطره ای عزیز نشه و هیچ عزیزی خاطره نشه...

.
یه عزیزی میگفت:
«زندگی خودش انقدر سخت هست که رابطه عاشقانه یا دوستانه، نباید سخت ترش کنه. اونا باید باشن تا از زندگیت لذت ببری و شاید کمی آروم شی!» همینقدردرست و قشنگ..

تو حتی با همین جنگیدن‌ها و نرسیدنات،
با همین کم و کاستی‌ها،
با همین نشدن‌ها و خستگیات،
حتی با همین شکست‌ها و زمین‌خوردنات،
با همین زخم‌های رو تنت
عزیزی، ارزشمندی ، زیبایی!
من بهت افتخار میکنم
و میدونم رفیق
میدونم جوونه میزنی و
میوه میدی.


. .