" دست‌هاش بی‌نظیر بود ، روشن ، نرم و مهربان ، به همان مهربانیِ صورتش " ..️

♡

من هیچوقت هیچکس رو زشت ندیدم
همه برای من زیبا بودن جز آدمایی که زبونشون شیرین و مغزشون کثیف و زشت بود
صورتشون زیبا اما از درون سیاه و چرک بودن
متاسفانه این موضوع باعث میشد تا مدتی کم یا زیاد با آدم هایی سلام علیک داشته باشم که زیبا هستند اما ظاهری درونشون زمانی برام نمایان میشد که آسیبی بهم رسیده بود
و من پر از زخم بودم پر از زخمهای بزرگ و کوچیک جای زخم‌ها فرق میکرد هر چقد که بین درون و بیرونش فرق بیشتری بود زخم ها بزرگ تر بودن
این اتفاق های پی در پی باعث شد
از زیبایی آدما از دور لذت ببرم...

‏چطوری ناراحتیت رو نشون میدی؟ به همه جا نگاه میکنم، جز صورتش.

‏صبح هرچقدر هم که زود بیدار بشم باز میبینم که افسردگی قبل از من پا شده، صورتش رو شسته، موهاش رو شونه کرده و لیوان قهوه به دست منتظر منه…

‏هر روز صبح هر چقدر هم که زود بیدار بشم باز می‌بینم که :
افسردگی قبل از من پاشده ، صورتش رو شسته ، موهاش رو شونه کرده و لیوان قهوه به دست منتظر منه ..

♡

از یه جایی به بعد، آدم انگار از خواب بیدار میشه و رخ زمخت و واقعی زندگی پرت میشه توی صورتش. این یه مبارزه‌ی ناعادلانه‌ست. نه نقشه‌ای دستت دادن، نه سلاحی. فقط بهت میگن: بجنگ! بجنگ! زنده بمون!

‏آدمی که چاقه میدونه چاقه!
آدمی که استخونیه میدونه استخونیه!
آدمی که کچله میدونه کچله!
آدمی که بینیش قوز داره میدونه بینیش قوز داره!
آدمی که صورتش کک‌مک داره میدونه صورتش کک‌مک داره!
هرکسی لاقل یکبار در روز تو آیینه به خودش نگاه میکنه.
نیازی به یادآوری من و شما نیست
باشعور باشیم!
‌

یک گنجه‌ای، کشویی، چیزی هم باید باشه که آدم "چه خوبه که هست" هاش رو بذاره اونجا.
هر از گاهی که همه‌ی آدما ناامیدش میکنن، بازش کنه یه نگاه بهش بندازه و دستی بهش بکشه، لبخند کوتاهی بیاد روی صورتش، بعد کشو رو ببنده، یک نفس عمیق بکشه و برگرده به واقعیت‌های زندگی.

•
قشنگی آدما تو دلشونه نه تو صورتشون

موجودی به اسم
"زن نازیبا"در دنیا نداریم..
فقط زن هایی که
روی صورتشان
جای بوسه های عاشقانه تری دارند
زیباترند...