من نمیتونم باور کنم
کسی که ذوقت رو کور میکنه،
دوستت داشته باشه.

بلاخره باید یجایی آدم مورد علاقه‌ات بزنه تو ذوقت تا به خودت بیای، روال زندگی همینه.

ذوقت رو کور میکنه، بهت توجه نمیکنه، با گفتن تو زیادی حساسی در برابر ناراحتی‌هات واکنش نشون میده، خبری ازت نمیگیره، خبری ازش میگیری با تاخیر سرد و کوتاه جواب میده، دائما این فکر رو تو سرت میچرخونه که چیزی از بقیه کم داری، دیگه
چجوری ثابت کنه دوست نداره؟ رها کن بره عزیزم.

من نمیتونم باور کنم
کسی که ذوقت رو کور میکنه
دوستت داشته باشه :)

بله می‌گذره و میره، اما روح و ذوقت کشته می‌شه.

میدونی کجای زندگی ترسناکه؟ اونجایی که چیزایی که سر ذوقت میاوردن دیگه نسبت بهشون بی‌تفاوت بشی.

𝐈𝐟 𝐢𝐭 𝐝𝐫𝐚𝐢𝐧𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐢𝐭'𝐬 𝐧𝐨𝐭 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮.𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝𝐬𝐡𝐢𝐩𝐬 𝐣𝐨𝐛𝐬 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐭 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐞𝐧𝐞𝐫𝐠𝐢𝐳𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐨𝐭 𝐞𝐱𝐡𝐚𝐮𝐬𝐭 𝐲𝐨𝐮. 𝐘𝐨𝐮𝐫 𝐩𝐞𝐚𝐜𝐞 𝐢𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐮𝐥𝐭𝐢𝐦𝐚𝐭𝐞 𝐬𝐢𝐠𝐧 𝐨𝐟 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐨𝐧𝐠𝐬 𝐢𝐧 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐥𝐢𝐟𝐞

اگه ذوقت رو کور می‌کنه ، برای تو ساخته نشده چه عشق باشه ، چه رفاقت ، چه شغل ، هر چیزی که برای تو ساخته شده باشه بهت روحیه میده ، نه این‌که از پا درت بیاره ، آرامشت تنها نشونی‌ایه که به بهت میگه چی به زندگیت تعلق داره و چی نداره🤍

من برای تو همون لحظه ذوق داشتم، نبودی. الان هزار نفر هم بشی و تو هرلحظم هزار بار باشی دیگه ذوقت و ندارم، پس نباش.

ذوقت رو کور میکنه، بهت توجه نمیکنه، با گفتن تو زیادی حساسی در برابر ناراحتی‌هات واکنش نشون میده، خبری ازت نمیگیره، خبری ازش میگیری با تاخیر، سرد و کوتاه جواب میده، دائما این فکر رو تو سرت میچرخونه که چیزی از بقیه کم داری، دیگه چجوری ثابت کنه دوست نداره؟

‌
‏رنج واقعی؟
گذشتن از کسی که آخرین ذوقت بود.
‌