امروز خوندم پروانه‌ها وقتی بارون میاد استراحت می‌کنن،چون بارون به بال‌هاشون آسیب می‌زنه
اشکالی نداره توام طی طوفان‌های زندگی یه کم استراحت کنی،وقتی تموم شد دوباره پرواز می‌کنی .

♡

خدای زمینی من؛ تو انقدر در وجودم عمیق شده ای که گمانم حتی اگر میلیون ها سال بعد زمانی که تبدیل به خاک و بذر شدیم گلی شوم با عطر دست های تو؛ و در تمام پروانه ها دنبال نقش چشمانت بگردم. با هر وزش نسیم و دلربایی برگ ها بگویم؛ من زمانی محبوب عاشق ترین مرد زمین بودم، مردی که جای زخم هایم بوسه کاشت و تا ممکن ترین حدی که یک قلب می تواند از امنیت ملموس اغوشش درونم جاری کرد. پس مهم نیست من چگونه باشم روح من تا همیشه به دنبال او خواهد گشت. چرا که جان من و او را از یک گل ساخته اند اولین و اخرین من.

من دلم نمیخواست خیلی چیزارو تجربه کنم، دلم نمیخواست تا اون حد عصبانی و ناراحت بشم، دلم نمیخواست اونجوری ذوقم کور شه، دلم نمیخواست پروانه‌های تیکه تیکه شده‌ی خونی رو بالا بیارم، یا همه‌ی اون حسای قشنگ برام یه کابوس شن، دلم نمیخواست انقدر اذیت شم که الان هرکاری کنم نتونم خوشحال شم، دلم نمیخواست همه‌ ی حِسام له شه و الان بی حس شم، نمیخواستم اینجوری از زندگی درس بگیرم.

پروانه تو دلم وقتی
نوتیف پیامش رو می بینم 🩷

همون پروانه‌‌ای که توی قلبت پرواز میکرد، یه روز راه نفست رو میبنده.

هنوز زندگی می‌کنم
با مردی که پروانه‌ها را از پیراهنم راند
و باغ‌های تنم را به آتش کشید .

- نیر فرزین

♡

تو از تمام پروانه های غمگینی که دیده ام زیبا تری؛ تا زمانی که آسمانت را پیدا کنی، در آغوشم پر بزن.

و هرگز جز خدای پروانه ها ، پناهی نخواهی یافت 🫧

Sometimes it's not the butterflies that tell you you are in love, but the pain.

گاهی این پروانه ها نیستند که بهت میگن تو عاشقی، بلکه زخمان.

همه این آدم‌ها پروانه‌هایی هستن که یه روز تو دل ما رشد می‌کنن و وقتش که رسید باید آزادشون کنی برن.