تراپی بهت یاد میده کنار زخم هات زندگی کنی و جاری باشی، نه اینکه حذفشون کنی.

به قول داستایوفسکی:

اگر جنگی نتیجه‌اش خوشبختی تمام دنیا هم باشد ، باز هم به جاری شدن یک قطره اشک بر روی گونه‌های یک کودک بی‌گناه نمی‌ارزد.

کنار هم که بودیم حرف‌هامون تمومی نداشت؛ از شعر و کتاب شروع می‌کردیم، می‌رسیدیم به فلسفه و عرفان، از موسیقی و هنر آسمون ریسمون می‌بافتیم، می‌رسیدیم به تحلیل تاریخ، گاهی بی‌هوا می‌رفتیم سراغ مرور خاطرات کودکی و آدم‌هایی که یه‌ جایی توی گذشته جا موندن. حرف‌هامون مثل رود جاری بود؛ بی‌توقف، بی‌قید، بی‌دغدغه‌ی زمان. گاهی با یک جمله‌ی ساده، ساعت‌ها گرم صحبت می‌شدیم، گاهی یک نگاه کافی بود تا فکر هم رو بخونیم. الان اما همه‌ی حرف‌ها سنگینی می‌کنه روی دلم، تکرارشون می‌کنم و انگار توی دیوارهای خونه پژواک می‌شن، بدون شنونده. من هنوز از شعر شروع می‌کنم، به فلسفه و هنر می‌رسم، می‌خوام از خاطرات رد شم اما تو رو اونجا می‌بینم، جا می‌مونم از رفتن.

زیبایی نوریست درونی ، وقتی درونت روشن باشه از نگاهت ، از رفتارت ، از بودنت میتابه ، اونوقت زیبایی از تو جاری میشه به همه چیز ..

♡

‌یه جایی خوندم که
کیمیا رجبی می گفت:
«تشنه‌ی یک آشناییِ آرامم.
یک برخورد ملایم و عمیق و تاثیرگذار،
یک دیدار جاری و آرامش‌بخش.»

در میان کارهای روزانه و در غوغا و جنجال زندگی دوباره و دوباره لحظه ایی مکث کنید
خاموش باشید و بگذارید که آرامش خدا در شما جاری شود .

زندگی چون گل سرخی است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف ، زندگی جنبش و جاری شدن است ، از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می‌داند ..

- سهراب سپهری

♡

هیچ رسیدنی در کار نیست، همش مسیره. آدم‌ها حتی ته هدف‌هاشونم به یک هدف دیگه گره می‌زنن. چون رود تا زمانی که جاریه ایمان داره زنده‌ست و نفس می‌کشه.

ناجیِ روزهای سخت
نیستی ببینی جایت در دنیایم چقدر خالیست
من اینجا چشم‌هایم را به آمدنت دوخته‌ام
چه میشود خبر آمدنت را به قلبم نوید دهی
نیستی اما
همه جایِ زندگیم یاد توست
در خیالم جاری
در نوشته هایم پنهان
اما من تو را کنارم میخواهم
دقیقا جایی که باید باشی ولی ندارمت.

#سونا_محمدی


. .

آبشار در واقع بلندی ارتفاع و صدای زمین‌خوردن آبه. اگر عظمت آبشار و صدای زمین‌خوردن‌ش برای تو باشکوهه، پس بدون تو هم باشکوهی که بارها و بارها زمین‌ خوردی اما دست از جاری‌بودن برنداشتی.