روح من زیبا بود، اما تو در آن رنج کاشتی.

تو این زمونه که همه ناخوناشونو کاشت میزنن
و کلی زرق و برق زیبان نکنه هنوزم ناخونات خشکه و زود میشکنه؟!.
منم همین بودم تا وقتی با این چنل آشنا شدم؛

ما می‌میریم. اما رد پای ما به جا می‌مونه. توی نامه‌ای که نوشتیم، توی موسیقی‌ای که نواختیم، تویِ ریشه‌های گلی که یه روز تو باغچه کاشتیم، تو قلبی که گرمش کردیم. شایدم نه؛ بهتره بگم ما زنده می‌مونیم، توی هر چیزی که یه روز بهش زندگی بخشیدیم.

هر بوسه‌‌ات روی تنم‌ گل آفتابگردون می‌کاشت. آفتابگردون‌ها خشک شدن عزیزم اما بوشون تا ابد روی تنم باقی می‌مونه.

اگر امروز یه درخت کاشته بودم با گریه‌هام می‌تونستم پاش آب بریزم و تا الان میوه هم داده بود.

حضرت مولانا توی یکی از داستان های مثنوی میگه که:
اگر دانه ای رو کاشتی به هیچکس راجع بهش نگو چون حتی اگه یه کلاغ جای اونو یاد بگیره ثمره‌ی کارتو از دست میدی چه برسه اینکه آدما ازش با خبر بشن
هر ایده، هدف، تفکر، برنامه ای تو ذهنتون هست تا زمان به ثمر نشستنش به کسی چیزی نگید...


. .

•
محبوب من اگر می‌توانستم
جای گل صدایت را در گلدانی می‌کاشتم 🪴.

- الا آلاگز

♡

تو گلدون شکسته هم
میشه دوباره گل کاشت ‌.. 🪴.

♡

خدا از کسایی که چایی رو کاشت ،
برداشت ، خشک ، بسته بندی میکنن
راضی باشه ..
دنیا با چایی قشنگتره :).️

گر که نیکی بود، منت چیست پس؟
گر رفاقت بود، زحمت چیست پس؟
کاش قدری معرفت، قدری اصالت داشتید
یا نمی‌کَندید، گر جایی درختی کاشتید ...

#نرگس_صرافیان_طوفان