چقدر این متن درسته:

«چه رسم جالبی است
محبتت را میگذارند پای احتیاجت؛
صداقتت را میگذارند پای سادگیت؛
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت؛
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت؛
و وفاداریت را پای بی کسیت؛
و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکسی و محتاج!
پس محبتت، صداقتت، سکوتت، نگرانیت و وفاداریت را برای همه خرج نکن!»


. .

اینکه حرفت را نفهمد جز خودت هیچکسی
زندگی ات پر شود از لحظه های بیکسی
.
اینکه شعری نیست احساس تو را وصف کند
و تو غمگین تر از آنی که قلم وصف کند
.
اینکه در فال کسی نامت نیست
بعد بیست سال همکلامت نیست
.
اینکه در آخر هر روز غمگین باشی
برای زخم همه جز خود تسکین باشی
.
اینکه با موی سفید اسیر غمها باشی
همه جفتند تو اما تک و تنها باشی
.
اینکه یکباره به دستان خودت خو کردی
اینکه از جمع جدا و به خودت رو کردی
.
اینکه شب را به امید معجزه خوابیدی
اینکه در اوج غمت تابع جمع خندیدی
.
اینکه یک کاغذ و خودکار اموال منند
اینکه اینها شعر نیستند ، احوال منند

#وحید_عیسوی

✿ کپشن خاص ✿

در شب بیکسی‌ام در دلِ این چرخِ کبود
فقطم چشمِ دلم، ماهِ تو را می‌بیند

هر زمان بغضِ غمی راهِ‌ نفس میگیرد
دلم از باغِ خیالت ، ضربان می‌چیند.

#مجتبی_خوش_زبان

گریه کن..

وقتی دلت

از سردی دنیا گرفت

آن زمانکه

بیکسی

در بیکسی ها پا گرفت

‌.. ..

ای دفتر حسن ترا، فهرست خط و خالها

تفصیلها پنهان شده، در پردهٔ اجمالها

پیشانی عفو ترا، پرچین نسازد جرم ما

آیینه کی برهم خورد، از زشتی تمثالها؟

با عقل گشتم همسفر، یک کوچه راه از بیکسی

شد ریشه ریشه دامنم، از خار استدلالها

هر شب کواکب کم کنند، از روزی ما پاره‌ای

هر روز گردد تنگتر، سوراخ این غربالها

حیران اطوار خودم، درماندهٔ کار خودم

هر لحظه دارم نیتی، چون قرعهٔ رمالها

هر چند صائب می‌روم، سامان نومیدی کنم

زلفش به دستم می‌دهد، سررشتهٔ آمالها

از زندگی دردها کشیدم واز دردها درسها آموختم
با تنهایی ساختم با بیکسی سوختم
ولی یاد نگرفتم کسی را فراموش کنم
که همیشه در یادش هستم

خواب دیدم که تو رفتی و دلم تنها شد
حاصل آتش عشق من و تو سرما شد
من پریشان و دل افسرده پی ات میگردم
همه ذرات دل من ای کاش شد
به کدامین گنه امروز مرا سوزاندی؟؟
که عذاب دل من بیکسی فردا شد
آرزوهای قشنگ من و تو پوسیدند
حیف از این عشق که بازیچه این دنیاشد...