محصور در پیلهٔ سرنوشت خویش
چه تقدیرهایی را
شاهد بوده ام !
شاهد پایان هایی دردناک
عبور هایی غمناک
دوستی هایی
چه کوتاه
خاطراتی ولی
چه ، ماندنی
شاهد لحظاتی
چه خوشبخت
اندوه هایی
چه جان سخت.....

سرنوشت تو نیز
قصهٔ غمگینی بود
که در ذهن درماندهٔ من
عمری
خانه کرد !

ای دفتر حسن ترا، فهرست خط و خالها

تفصیلها پنهان شده، در پردهٔ اجمالها

پیشانی عفو ترا، پرچین نسازد جرم ما

آیینه کی برهم خورد، از زشتی تمثالها؟

با عقل گشتم همسفر، یک کوچه راه از بیکسی

شد ریشه ریشه دامنم، از خار استدلالها

هر شب کواکب کم کنند، از روزی ما پاره‌ای

هر روز گردد تنگتر، سوراخ این غربالها

حیران اطوار خودم، درماندهٔ کار خودم

هر لحظه دارم نیتی، چون قرعهٔ رمالها

هر چند صائب می‌روم، سامان نومیدی کنم

زلفش به دستم می‌دهد، سررشتهٔ آمالها