اونی که دوستش داری میشه بخشی از هویتت.
واسه همینم، دنبال کسی برو که فارغ از اینکه قصه‌تون به کجا رسید، بتونی بیست سال دیگه بگی
«آره… از بین همه آدمای دنیا، من اونو دوست داشتم».
یه جوری که انگار بخوای بگی اگه هرچی‌ام نداشتم ولی سلیقه‌ داشتم...

این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم
می گریزی ز من و در طلبت
بازهم کوشش باطل دارم
باز لبهای عطش کردهٔ من
لب سوزان تو را می جوید
می تپد قلبم و با هر تپشی
قصهٔ عشق تو را می گوید

‌
گفتی مرا به خنده: "خوش باد روزگارت"
کس بی‌تو خوش نباشد، رو قصه‌ی دگر کن


. .

اونی که دوستش داری میشه بخشی از هویتت.
واسه همینم، دنبال کسی برو که فارغ از اینکه قصه‌تون به کجا رسید، بتونی بیست سال دیگه بگی
«آره… از بین همه آدمای دنیا، من اونو دوست داشتم».
یه جوری که انگار بخوای بگی اگه هرچی‌ام نداشتم ولی سلیقه‌ داشتم.


#محیا_ساعدی

شما میگی بهش فکر نکن، فراموشش کن و از سرت بندازش بیرون ولی سعید شیروانی خیلی قشنگ‌تر این رو میگه:

«من قصه‌ی فراق تو را خاک کرده‌ام، حاصل چه شد؟ جوانه زدی، بیشتر شدی!»

آدم باید عاشق باشد، عشق چیز خوبی‌ست. عشق از آدم در برابر خیلی چیزها و اتفاق‌ها محافظت می‌کند. عشق آدم را سرزنده و امیدوار نگه می‌دارد و به آدم نیروی مضاعفی برای جنگیدن و زیستن می‌بخشد.
آدم که عاشق باشد، سخت‌ترین مصیبت‌ها را تاب می‌آورد و در کورترین بن‌بست‌ها، راه پیدا می‌کند.
آدم که عاشق باشد، مانند قهرمان قصه‌ها، از پس هر کاری بر می‌آید، هرچند ظریف و شکننده باشد و نابلد؛ اما عشق به آدم قدرت بی‌نظیر و شگرفی می‌بخشد و هر ناممکنی را ممکن می‌کند.
من فکر می‌کنم قدرتمندترین آدم‌ها، عاشق‌ترینِ آن‌هاست. آدمِ عاشق اراده می‌کند و به حرمت اراده‌اش، تمام موانع، کنار می‌روند و تمام مسیرها هموار می‌شوند و تمام مقصدها نزدیک!
که آدمِ عاشق، نزدیک‌ترینِ موجودات، به خداوند است.
و دوست‌داشتنی‌ترین‌شان...

#نرگس_صرافیان_طوفان

پُریم،
از سوال‌هایی که یک نفر
جوابی برایشان داشت و بی جوابمان گذاشت،
از رفتن‌هایی که هر چه کردیم
به هر دری زدیم
نشد که فراموشش کنیم،
از آن‌هایی که آمدند،
ماندند،
و سالها طول کشید تا بفهمند
آدمِ قصه‌شان نبودیم؛
پریم
از شب‌هایی که برای صبح شدنشان جان کندیم،
از کوچه و خیابان‌هایی که طاقتِ
دیدنشان را سالهاست نداریم،
ما پر از ترسیم.

#محمد_ارجمند

دوباره شب و یک قصه‌ی تکراری،
که بدون تو،
"تکرار" می‌کند
این بودنِ "تکرار" نشدنی را...

. .

شما میگید بهش فکر نکن، فراموشش کن ولی سعید شیروانی میگه :

من قصه‌ی فراق تو را خاک کرده ام،
حاصل چه شد؟ جوانه زدی، بیشتر شدی.

..

به تو فکر می‌کنم؛
به همه‌‌ی‌ این روزها که نتوانستم در آغوشت آرام بگیرم.
به همه‌ی‌سفرهایی‌ که سَبک‌ترم نکرد.
به همه‌ی آدم‌هایی که به ناعادلانه‌ترین حکم‌ها زنجیر شده‌اند.
به این که غمگین‌ترین تَرانه‌ها را، تشنه‌ترین آدم‌ها به شادی، سروده‌اند.
عاشقانه‌ترین قصه‌ها را تنهاترین‌ها نوشته‌اند.
تلخ‌ترین اِسارت‌ها را، آزادی‌خواه‌ترین انسان‌ها کشیده‌اند.
عمیق‌ترین دَخمه‌ها را برای بلندپروازترین مبارزان کنده‌اند
و زشت‌ترین دنیا را برای زیباترین چشم‌ها ساخته‌اند.
هزار جای کارِ این دنیا می‌لنگد.
دوباره باید ویرانش کرد و به آتشش کشید.


#عزالدین_ماهرویان