چرا بعضی احساسات انقدر گیر می‌افتن توی ذهنمون؟
چون مغز ما دنبال بسته شدن حلقه‌های احساسی ناتمومه.
احساساتی که سرکوب شدن یا جدی گرفته نشدن، مثل فایل‌های باز توی کامپیوترن؛ حافظه می‌گیرن، کندت می‌کنن، بی‌دلیل خسته‌ات می‌کنن. اون فایلا فقط وقتی بسته می‌شن که بهشون گوش بدی، بفهمی‌شون و اجازه بدی تموم بشن.
چه احساسی هست که مدتیه نمی‌خوای بهش فکر کنی، ولی هنوز باهاته؟

هیچ‌ کس‌ نمی‌تواند‌ بوسه‌ای‌ را
از حافظه‌ی‌ قلبت‌ پاک‌ کند🫀

- ناظم حکمت

♡

با اینکه یکی دوستت نداره میشه کنار اومد
اما با اینکه یکی دوستت‌ داره، دوستت داره، دوستت داره؛
بعد دیگه دوست نداره چه میشه کرد؟!
از همونایی که نمیدونی از کجا تا کجا دروغ بوده یا حتی همش!
از همونایی که به کل از حافظه قلبت بیرون نمیره، حتی اگه کلی سال ازش بگذره…

𝐁𝐞𝐥𝐢𝐞𝐯𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐥𝐞𝐬𝐬 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐧𝐞𝐬𝐬 𝐰𝐨𝐧’𝐭 𝐛𝐞
𝐟𝐨𝐫𝐠𝐨𝐭𝐭𝐞𝐧 𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐰𝐞𝐚𝐤 𝐦𝐢𝐧𝐝𝐬.

ایمان داشته باش که کوچکترین محبت از ضعیف ترین حافظه ها پاک نمی شود.

من حافظه‌ام دیگه مثل قبلا خوب نیست ولی یسری چیزها رو تا ابد و یک روز یادم‌ میمونه.

‏کاش مثل درخت بامبو بودم که به جایی تعلق ندارد. قسمتی از ساقه‌اش را جدا می‌کنیم، بدون ریشه، هرجا که شد می‌کاریم. طولی نمی‌کشد که از ساقه‌ی بلند ریشه‌های تازه‌ای می‌روید. رویشی دوباره در زمینی جدید. بی‌هیچ گذشته و حافظه‌ای!

ساقه بامبو
#سعود_السنعوسی

ترکیب دردناک؟
یه فرد overthinker با یه حافظه‌ی بسیار قوی.

بعضی از زخم‌ها قدیمی‌اند، بسته شده‌اند، درد نمی‌کنند. اما جای‌شان هنوز هست و هروقت نوازششان می‌کنی، جریانِ دردی خیالی از تنت می‌گذرد و در حافظه‌ات زنده می‌شود.

حافظه و درد همراه هم‌اند
نمی‌توان درد را کشت،
بدون آنکه حافظه را له نکرد.



. .

به قول داستایوفسکی:
«من انتقام جو و کینه‌ای نیستم اما حافظه‌ام در‌ مورد جراحات و تحقیرها با وجود بزرگواری‌ام، بسیار قوی است.»