استادمون امروز می‌گفت:«بعضی وقت‌ها نذار بفهمن فهمیدی، حتی اگر فکر کنن ساده‌ای خودت که می‌دونی نیستی.»

استاد گلشیری تو یکی از کتاب‌هاش نقل به مضمون نوشته بود: «بابا من اصلا زن گرفتم که وقتی شب میرسم خونه براش خاطرات زندگیم رو بگم.»
و من باهاش موافقم. اشتیاق به قصه‌ی دیگری٬ مقدمه خلق قصه‌های تازه است.
یکی از بزرگ‌ترین حسن‌های ادبیات همین که تمرین می‌کنیم شنونده قصه باشیم.

‏یکی از استادامون میگفت : نباید برات مهم باشه که برای کی و چرا مهم هستی، وگرنه سعی میکنی برای"مهم‌ موندن"به خواسته ی دلِ اون رفتار کنی نه دلِ خودت.

‏و خاطره‌ای از استاد عزیزم عباس معروفی که می‌گفت:

اگر جایگاهی در زندگی کسی داشته باشی، او هرگز در برابر دیگران وانمود نمی‌کند که تنهاست.

The master has failed more times than the beginner has even tried.

استاد بارها بیشتر از آنچه مبتدی حتی سعی کرده، شکست خورده است.

مقابله ی آدم با آدم
همیشه فاجعه ست
من نخواهم ایستاد
روبه روی تو
جز برای بوسه دادن....

استاد #هوشنگ_ابتهاج

نظرتون؟

رنج کشیدن را خوب بلدم، در غصه خوردن استادم.اما خیلی وقت است که شادی را ازیاد برده‌ام.

اینجای زندگیم که واستادم، تو تنها آدمِ مورد علاقه‌ی منی.
‏نه که نتونم بدونِ تو زنده بمونم، نه؛
‏زنده می‌مونم ولی دیگه زندگی بهم حال نمیده.

‏یه استادی داشتیم حرف جالبی میزد، می‌گفت کسی که زیاد غم رو زندگی میکنه باید ترغیبش کنیم به خشم تبدیل بشه و کسی که زیاد خشمگین هست رو یادبدیم غم رو تجربه کنه، انگار این دوتا حس همدیگه رو متعادل میکنن

نصف استادیوم دارن شعار بیشرف میدن و صداسیما صدای ورزشگاه رو قطع کرد.