به‌خاطرِ تموم اون لحظاتی که به کم‌تر از حقم قانع شدم از خودم معذرت می‌خوام…

‌
من آن‌قدر زیاد رویا بافته‌ام و کم‌تر زیسته‌ام، که گاهی سه‌ساله‌ام. اما روز بعد اگر خوابی که دیده‌ام محزون باشد سیصد ساله‌ام؛ تو این‌طور نیستی؟ در لحظاتی به نظرت نمی‌رسد که در آستانه‌ی آغاز زندگی هستی و زمانی دیگر سنگینی چندین هزار قرن را روی دوش خود حس نمی‌کنی؟
‌‌
‌‌

یه سری اشتباه ها خیلی قشنگن ، ‌جوری هستن که میدونی حتی اگه برگردی عقب همونارو باز انتخاب میکنی ، ‌حتی اگه انتخاب اشتباهی بوده باشن.
‌میدونی چی میگم؟ ‌
از اون اشتباهایی میگم که وقتی بهشون فکر میکنیم میگیم "این شبامون به اون روزامون میارزه"
کاری به درست و غلط انتخابمون ندارم ، فقط میدونیم اونقدر لحظاتی که باهاشون گذروندیم شیرین بودن که اگه باز به دنیا بیایم همونارو انتخاب میکنیم، ‌اگه باز به دنیا بیایم بازم عاشق همونا میشیم.
‌اونایی که میتونیم بهشون بگیم ؛
تو زیباترین اشتباه منی.

لحظاتی از روابط انسانی وجود داره که می‌فهمی اون فرد رو برای همیشه از دست دادی، حتی اگر رابطه‌تون ماه‌ها و سال‌ها بعد از اون لحظه طول بکشه.

متاسفانه یکی از درسهای زندگی که حتما یه روزی بهش میرسین اینه که تو ممکنه یه نفر رو با همه قلب و وجودت دوست داشته باشی ولی اون فقط در لحظاتی که براش نفعی داشته تو رو دوست داشته

‏در روابط سمی یه چرخه بهشت و جهنم وجود داره، روزها و لحظاتی هست که طرف میبردت تو بهشت و در مقابل روزهایی هست که انگار شکنجه‌ت میکنه. تو ممکنه به این چرخه عادت کنی، شکنجه رو تحمل کنی چون امید داری روزهای بهشتی میاد.
توی روزهای شکنجه با خودت بگی: تحمل میکنم، یادته اون روزایی که خیلی ماهه؟ مهربونه؟ عاشق منه و برام هر کاری میکنه؟ در حالی که به جای این باید بگی: یادته اون روزایی که ذات واقعیش رو خیلی خوب پنهان میکنه؟

یه بوکسور تموم اون لحظاتی که داره به کیسه مشت میزنه و عرق میریزه و درد عضلات و خستگی رو تحمل میکنه، هیچ امتیازی نمیگیره. حتی بسیاری از اون رنج‌هارو در تنهایی تحمل میکنه و کسی نمیبینه.
امتیاز رو اون روز مسابقه و با اون مشت اصلی میگیره.

صبور باشید...نوبت مشت اصلی شما هم میرسه

یکی از تلخ‌ترین لحظات زندگی، واسه وقتیه که میفهمی اونقدر که تو دوستش داری، اون دوستت نداره؛ لحظاتی که میفهمی کاری رو که تو حتماً واسه اون انجام میدادی، اون به خاطر تو انجام نمیده.

‏لحظاتی میرسه که هیچ کس، مطلقا هیچ کس، یار و یاورت نیست. فقط و فقط خودت باید بارهایی رو به دوش بکشی. این یه حقیقت تلخه. اینکه در نهایت انسان با وجود همه ادمهای حاضر در زندگیش موجود تنهاییه...

.
بعضی⁩ ‌ ها⁩‌ آمده⁩‌ اند⁩
‏‌ که معجزه⁩ یِ زندگیِ آدم باشند..
می آیند ‌ که⁩ وسطِ بدبختی های روزمره ات؛برای لحظاتی هم ‌ که⁩ شده
پَرت شوی وسطِ خوشبختی..
می آیند که حتی وقتی از دردهایت برایشان حرف میزنی ، از اینکه او را داری که اینطور دو جفت گوش شده برای شنیدنِ حرف هایت
‏کِیف کنی و یکهو دردهایت فراموشت شوند..
اصلا بعضی ها آنقدر با خودشان معجزه می آورند که اگر یک روز نباشند ، همین نبودنشان می شود بزرگ ترین درد زندگی!
.
#آنا_جمشیدی