چوب تنبیه خدا , نامرئیست!... نه کسی میفهمد، نه صدایی دارد...! یک شبی یک جایی , خاطرت می آید... وقتی از شدت بغض , نفست میگیرد , خاطرت می آید... وقتی از استیصال , همه امید دلت میمیرد , خاطرت می آید... که شبی یک جایی , باعث و بانی یک بغض شدی , و دلی سوزاندی... آن زمان فکر نمیکردی بغض، پاپی ات خواهد شد , و شبی یک جایی... می نشیند سر راه نفست , و تو هم بالاجبار...! هر دقیقه صد بار , محض آزادی راه نفست , بغض را میشکنی... آری این چوب خداست...

نه کسی میفهمد، نه صدایی دارد!
چوب تنبیه خدا نامرئیست!
یک شبی یک جایی...
خاطرت می آید...
وقتی از شدت بغض نفست میگیرد...
خاطرت می آید...
وقتی از استیصال همه امید دلت میمیرد...
خاطرت می آید............
که شبی یک جایی...
باعث و بانی یک بغض شدی، و دلی سوزاندی...
آن زمان فکر نمیکردی بغض، پاپی ات خواهد شد
و شبی یک جایی...
می نشیند سر راه نفست
و تو هم بالاجبار!
هر دقیقه صد بار...
محض آزادی راه نفست
بغض را میشکنی...
آری این چوب خداست......

دیروز را سوزاندیم برای امروز ؟ امروزمان را گذراندیم برای فردا و فردایمان دیروزی دیگر !!! این است بازی پوچ ما انسانها

تولد انسان روشن شدن کبریتی است و مرگش خاموشی آن!!!
.
.
.
بنگر در این فاصله چه کردی؟؟؟
گرما بخشیدی؟؟؟یا سوزاندی؟؟؟!!!

خواب دیدم که تو رفتی و دلم تنها شد
حاصل آتش عشق من و تو سرما شد
من پریشان و دل افسرده پی ات میگردم
همه ذرات دل من ای کاش شد
به کدامین گنه امروز مرا سوزاندی؟؟
که عذاب دل من بیکسی فردا شد
آرزوهای قشنگ من و تو پوسیدند
حیف از این عشق که بازیچه این دنیاشد...