در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند اجداد ما

به زن مهربانو می‌گفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند

و به مرد مهربان می‌گفتند به معنای نگهبان مهر .....

پس بیایید یکدیگر را با این کلمات پرمعنا صدا بزنیم ...

"مهربانو " : همسر ، مادر، دختر، خواهر، دوست،

"مهربان" : همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....

حال تو چه مهربانویی یا مهربان ، این رسالت زیبای مهرورزی را در کلمات جاری کن تا ریشه عشق سیراب شود .....