بُرون رو از خود و
آنگه درون میکده آی.
که خِرقه ها همه اینجا به رهن باده نهند.
کلاه بِفکَن و
بر خاک نِه سر ِنخوت
که مهر و ماه بر این در سران بی کُلَهَند ...