صدای باد می‌آید
عبور باید کرد
و من مسافرم
ای بادهای همواره
مرا به وسعتِ تشکیل برگ‌ها ببرید.


‌"سهراب سپهری"

این روزها هوا پُر شده از آرزوهای خوب، که برایت به بادها سپرده‌ام. کاش پنجره‌ات باز باشد ...


. .

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گه گاه دلگرمی شوم
میل میلِ توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت، پرپر می شوم...

این روزها هوا پر شده از آرزوهای خوب که برایت به بادها سپرده ام؛کاش پنجره ات باز باشد ..


. .

دل آدمیزاد مثل سنگ می‌مونه، منتهی سنگ سستی که هزارتا تَرَک‌ روش افتاده.
با هر اومدنی گرم شده و با هر رفتنی سرد، هر حرف زمختی شده یه پُتک که خورده توی سرش و هر بار امیدوار شدن تبدیل به سنباده‌ای شده که کشیدن روی تنش.
از هیچ کدوم اینا له نشده، کم نشده، همون دله و همون سنگ.

صدای باد می‌آید؛
عبور باید کرد

و من مسافرم
ای بادهای همواره!
مرا به وسعتِ تشکیل برگ‌ها ببرید...

#سهراب_سپهری

صبح جامی‌ست پُر از حس هم‌‌آغوشیِ تو
لب بیَفزای بَر این مَستیِ بی‌باده‌یِ ما...!


. .

صدای همهمه می‌آید
و من
مخاطب تنهای بادهای جهانم...


#سهراب_سپهری

در تب انتظار جامانده
رد ِ بوسه ات بر پیراهن ِ گلدار
می رقصند برگهای طلایی
در جشن رهایی
به سنفونی بادها
تا باز گردم بار دیگر
به خاطرات اولین دیدار...


#لیلا_حاجتمند

گفتم: بلاخره یروز مجبوری فراموشش کنی!
گفت: رفت و اومد باد رو تا حالا دیدی؟!
تو دستات گرفتیش؟
تونستی نگهش داری یا پرتش کنی اونور؟
نه!
عصری نشستی تو بالکن
داری برگه صحیح میکنی
یهو بیخبر میپیچه تو برگه ها بهمشون میریزه!
یادش باده!
یهو مپیچه بهم و بهمم میریزه!