حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گه گاه دلگرمی شوم
میل میلِ توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت، پرپر می شوم...

آغوش ، یعنی آنقَدَرها مرد هستی ، که..

{ بر گردنت زنجیر بغضــش را ، بیآویزد }