دست تو در دستم مثل یک برگ، ز خشکیده درختی تنها

مثل یک سادگی ترد و ظریف

مامنی جسته به اندازه ی شفافی یک روح سپید

و اگر تنگ شود سهوا، گاهی پیله ی نازک انگشتانم

شاخه پس میگیرد برگک خشک نقره اندودش را

کاش باشد تا ابد در دستم

مشتی از خاطره ی برگک خوب ...