حیران نشسته ماه به تنها نشستنم
وین قطره‌قطره اشک به مژگان شکستنم

دیوانگی نباشد اگر، شور عاشقی است
شب تا سحر نگاه به مهتاب بستنم

از این دریچه، راه به سوی تو می‌برم
باشد اگر امید ِ از این چاه رستنم

پیوسته‌ام به مهر تو، ای گُل که بنگری
پیوند خویش از همه عالم گسستنم...

#فریدون_مشیری