پُر از هیچ


کوزه ای که از هوا پُر است وقتی به طور دَمَر(سرپایین) وارد آب بشود، آب وارد آن نمی شود
چون پر از خالی است.
انسان مغرور هم از هیچ پر است، لذا تا از هیچ و هوا خالی نشود آب حیات معرفت وارد آن نمی شود چون احساس پر بودن و بی نیازی می کند.


"عین.صاد"