قول בاבـہ اَم…
گاهـــے
هَر اَز گاهـــے
؋انـــوس یاבَت را
میاלּ ایـלּ ڪوچـہ ها بـے چراغ و بـے چلچلـه، روشَـלּ ڪنَҐ
פֿـیالـت راحـَــت! مَـלּ هَماלּ منـــَــم؛
هَنوز هَҐ בَر ایלּ شَبهاے بـے פֿـواب و بـے פֿـاطـــِرـہ
میاלּ ایלּ ڪوچــہ هاے تاریڪ پَرســہ میزَنـَҐ
اَما بــہ هیچ ωـِتاره‌ے בیگـَرے ωـَلاҐ نَخواهــَـҐ ڪَرב…
פֿـیالَت راحَت !

قول داده اَم...

گاهـــﮯ

هَر اَز گاهـــﮯ

فانـــوس یادَت را

میاטּ ایـטּ کوچه ها بـﮯ چراغ و بـﮯ چلچلـﮧ، روشَـטּ کنَم

خیالـت راحـَــت! مَـטּ هَماטּ منـــَــم؛

هَنوز هَم دَر این شَبهاے بـﮯ خواب و بـﮯ خاطـــِره

میاטּ این کوچـﮧهاے تاریک پَرسـﮧ میزَنـَم

اَما بـﮧ هیچ سِتاره‌ے دیگـَرے سَلام نَخواهــَـم کَرد...

خیالت راحت...