و ناگهان دلت مےگیرد
از فاصلہ بین آنچہ مےخواستے و آنچہ هستے...



‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌.. ..

نبودے;
یا گمت ڪردم؟
نبودم;
یا گمم ڪردے؟
فقط این یادمہ
هر شب دلم مےخواست
برگردے

مڹ هزاراڹ نذر ڪردم
ما شویم

دست در دست هم
وهمپا شویم

مڹ هزاراڹ نذر ڪردم
تاڪہ ما

بهتریڹ عشاق
ایڹ دنیا شویم

مڹ هـزاراڹ
نذر ڪردم ڪہ نشد

زندگے مےخواست
ما تنها شویم.

من نصفِ حرفایے ڪہ مےخواستم بهش بگم رو یادم مے رفت...
آخہ صداش مےڪردم
با لحن خاصے ڪہ فقط مخصوصِ من بود میگفت :" جون دلم؟"
منم محوِ صداش میشدم
دلم و دین و حرفم بہ باد میرفتن

❣