‌چہ رفتن ها ڪہ مے ارزد بہ بودن هاے پوشالے
چہ آغوشے، چہ امّیدے بہ این احساس تو خالے

ڪبوتر با ڪبوتر ماندہ اما از سر اجبار
در این دنیاے تودرتو، تو دیگر از چہ مینالے؟

یڪے را دوستش دارے ڪہ او دنبال غیر از توست
ڪجا دیدے جهانے را بہ این شوریدہ احوالے؟

ڪلاغِ آخرِ قصہ هنوزم ماندہ در راهست
براے آخرے زیبا، دگر پیدا چہ تمثالے

بمان تنها ڪہ تنهایے بہ این تن ها شرف دارد
چہ رفتن ها ڪہ مے ارزد بہ بودن هاے پوشالے...