آدم که غمگین می شود

خودش را جدا میکند از جمع
که مبادا آسیبی به خوشی های دیگران بزند
مورد فراموشی قرار بگیرد

و تنها و تنهاتر می شود......
آنچنان از تنهایی خود غرق می شود......
که دیگر با هیچ تلنگری برنمیخیزد

+++ و این آغاز تلخ یک پایان است ++++