برای کسی که ازصدای محبوبش آرامش می گرفته جای گزینی دیگه وجود نداره…
به نظرم صدامهم تر از دیدنه…
ندیدن رومیشه تحمل کرد
ولی فکراینکه هیچوقت نتونی
صداشو بشنوی دیوونت می کنه…