.بهِ سَلامَتیهِ مادَرَم

بی مِنَت بُزُرگَم کَرد
بی مِنَت مِهرَبونـــــــیـــاشو خَرجَم کَرد
بی مِنَت عُمرِشو بهِ پْام ریختـــــــــ
بی مِنَت اَز خوابش زَد تا مَن راحَت بخوابَم
بی مِنَت غَذا دُرُسْــت کَرد جَلُومْ گُذاشت
بی مِنَت لِباساموُ شُسْت

بی مِنَت قُربونْ صَدَقَم رَفْت
بی مِنَت آرِزْوهاشُو باهام تَقْسْیمْ کَرْد
بی مِنَت لِباسامُو اُتو کَرْد
بی مِنَت بهِ حَرْفامْ گوشْ دادْ
بی مِنَت بهْتَرینارُو بَرامْ خواسْت
بی مِنَت بوسَمْ کَرْدْ
بی مِنَت جَوونیشُو بهِ پامْ ریختْ
بی مِنَت عاشقانِه تَرینْ لَحَظاتِشُو بَرامْ گُذاشتْ
بی مِنَت دوسَم دارِه

بی مِنَت بهِتْ میگَمْ مادَرَمْ عاشقانِه "دوست"ْ دارَمْ

پیشاپیش روز "فرشتگان" زمینی مبارک باد.

دوسْت دآشتَن عُضوی اَز بَدَنْ اَست
.دُرُست اَست کِه هَمِه فُوراَ‍‍َ بِـه یـآد [قَلب] می اُفتَنْد.
وَلی [مَن] میگویَم دوسْت دآشتَن [ دَندآنِ آدَم] اَست
.دَندآن جُلویی کِه هِنگآم لَبخَند [بَرق] می زَنَد...
حآلآ تَصَوُر کُنید رُوزیـ رآ کِه دوسْت دآشتَنِ بَدَن [دَرد] کُنَد!
آرآم و قَرآر رآ اَز آدَم میگیرَد...
غَذا اَز [گَلویَت] پآییـن نِمـی رَوَد..
شَبهآرا تآ صُبح بِـه [گِریـه] مـی نِـشیـنـی...!
آنقَدر مُقآوِمَت میـکُنی تآ یِک روز میـبیـنـی رآهـی جُز اینکِه [دَندآن دوسْت دآشتَن] اَت را بِکِشی و بیَندآزی دور ...
.
.
.
بَعد حآلآ کِه‍ [ دَندآنِ دوسْت دآشتَن ] رآ کِشیدی بآشی،حآلَت خوب اَست،رآحَت میخوآبی،رآح‍َت غَذا میخُوری و شَبها دیگَر [ گِریِه اَت ] نِمیگیـرَد!
وَلی هَمیشـــه [جآی خآلی] اَش هَست...
حَتّـی وَقتـــی اَز تَهِ دِل [میخَندی] :)

‌