حتما نَباید اَنار بود.
دل هر کس را بفشارند
از خون سر می رَوَد...!

. .

بگذار آنچه از دست رفتنی است ، از دست برَوَد و گرنه تو در قلب یک انتظار ؛
‏خواهی پوسید..

-چه مآندَنِ دلچَسبی خوآهَد شُد
-برَوَد
-بَرگردَد
-بگویَد: نَشُد

ماییم مست و سرگران...
فارغ ز کارِ دیگران
عالم اگر بر هم رَوَد
عشق تو را بادا بقا

. .

- عالم اگر بَرهم رَوَد ،
عشقِ تو را بادا بقا ..

#مولانا

نِیِاِز بهِ اِلِتِـِـِـِمِاِس نِیِستِ
ِکِسـِـِـِےِ کِهِ
ِدلِش پِیِـِش تِوِ نِباِشد
ِباِ کِـِـِـِـِـِـِـِوِچِکِ تِرِیِنِ
ِبهِـِـِـِـِـِـِاِنِهِ هِمِ مِیِـِـِرِوِد

آرام و روان و نرم و سنجیده رَوَد
ما ناله کنان و یار نشنیده رود!

یک عمر گذشت و عاقبت فهمیدیم
از دل نرود هر آنکه از دیده رود!

#شهریار

وَقتی هَمه جا پُر اَست اَز دل سیری

عاشق بشَوی غَریب تَر می میری.!

یادَت نَرَوَد!به مَردُمِ این دُنیا

دَریا بدَهی، کَویر پَس می گیری

(شهریار)

دوسْت دآشتَن عُضوی اَز بَدَنْ اَست
.دُرُست اَست کِه هَمِه فُوراَ‍‍َ بِـه یـآد [قَلب] می اُفتَنْد.
وَلی [مَن] میگویَم دوسْت دآشتَن [ دَندآنِ آدَم] اَست
.دَندآن جُلویی کِه هِنگآم لَبخَند [بَرق] می زَنَد...
حآلآ تَصَوُر کُنید رُوزیـ رآ کِه دوسْت دآشتَنِ بَدَن [دَرد] کُنَد!
آرآم و قَرآر رآ اَز آدَم میگیرَد...
غَذا اَز [گَلویَت] پآییـن نِمـی رَوَد..
شَبهآرا تآ صُبح بِـه [گِریـه] مـی نِـشیـنـی...!
آنقَدر مُقآوِمَت میـکُنی تآ یِک روز میـبیـنـی رآهـی جُز اینکِه [دَندآن دوسْت دآشتَن] اَت را بِکِشی و بیَندآزی دور ...
.
.
.
بَعد حآلآ کِه‍ [ دَندآنِ دوسْت دآشتَن ] رآ کِشیدی بآشی،حآلَت خوب اَست،رآحَت میخوآبی،رآح‍َت غَذا میخُوری و شَبها دیگَر [ گِریِه اَت ] نِمیگیـرَد!
وَلی هَمیشـــه [جآی خآلی] اَش هَست...
حَتّـی وَقتـــی اَز تَهِ دِل [میخَندی] :)

‌

حتما نباید انار بود.
دل هر کس را بفشارند,
از خون سر می رَوَد...!
#مهسا رهنما