من میدانم ؛
بالاخره یِکی از همین شَبها
خدا هم خستِه میشود ،
پس میزند ما دلتَنگها را ..!
مثل دریا که ماهی‌هایِ مُرده را ..


. .

بگو خیال تـو شَبها
کمی به رَحـم آیَـد
قسـم به جانِ خودَت
مَـن هنوز بیـدارم...

#شاهین_پورعلی_اکبر

دوسْت دآشتَن عُضوی اَز بَدَنْ اَست
.دُرُست اَست کِه هَمِه فُوراَ‍‍َ بِـه یـآد [قَلب] می اُفتَنْد.
وَلی [مَن] میگویَم دوسْت دآشتَن [ دَندآنِ آدَم] اَست
.دَندآن جُلویی کِه هِنگآم لَبخَند [بَرق] می زَنَد...
حآلآ تَصَوُر کُنید رُوزیـ رآ کِه دوسْت دآشتَنِ بَدَن [دَرد] کُنَد!
آرآم و قَرآر رآ اَز آدَم میگیرَد...
غَذا اَز [گَلویَت] پآییـن نِمـی رَوَد..
شَبهآرا تآ صُبح بِـه [گِریـه] مـی نِـشیـنـی...!
آنقَدر مُقآوِمَت میـکُنی تآ یِک روز میـبیـنـی رآهـی جُز اینکِه [دَندآن دوسْت دآشتَن] اَت را بِکِشی و بیَندآزی دور ...
.
.
.
بَعد حآلآ کِه‍ [ دَندآنِ دوسْت دآشتَن ] رآ کِشیدی بآشی،حآلَت خوب اَست،رآحَت میخوآبی،رآح‍َت غَذا میخُوری و شَبها دیگَر [ گِریِه اَت ] نِمیگیـرَد!
وَلی هَمیشـــه [جآی خآلی] اَش هَست...
حَتّـی وَقتـــی اَز تَهِ دِل [میخَندی] :)

‌

قول בاבـہ اَم…
گاهـــے
هَر اَز گاهـــے
؋انـــوس یاבَت را
میاלּ ایـלּ ڪوچـہ ها بـے چراغ و بـے چلچلـه، روشَـלּ ڪنَҐ
פֿـیالـت راحـَــت! مَـלּ هَماלּ منـــَــم؛
هَنوز هَҐ בَر ایלּ شَبهاے بـے פֿـواب و بـے פֿـاطـــِرـہ
میاלּ ایלּ ڪوچــہ هاے تاریڪ پَرســہ میزَنـَҐ
اَما بــہ هیچ ωـِتاره‌ے בیگـَرے ωـَلاҐ نَخواهــَـҐ ڪَرב…
פֿـیالَت راحَت !

قول داده اَم…
گاهـــی
هَر اَز گاهـــی
فانـــوس یادَت را
میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره
میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم
اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…
خیالَت راحَت !

قول داده اَم…
گاهـــی
هَر اَز گاهـــی
فانـــوس یادَت را
میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره
میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم
اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…
خیالَت راحَت !

قول داده اَم...

گاهـــﮯ

هَر اَز گاهـــﮯ

فانـــوس یادَت را

میاטּ ایـטּ کوچه ها بـﮯ چراغ و بـﮯ چلچلـﮧ، روشَـטּ کنَم

خیالـت راحـَــت! مَـטּ هَماטּ منـــَــم؛

هَنوز هَم دَر این شَبهاے بـﮯ خواب و بـﮯ خاطـــِره

میاטּ این کوچـﮧهاے تاریک پَرسـﮧ میزَنـَم

اَما بـﮧ هیچ سِتاره‌ے دیگـَرے سَلام نَخواهــَـم کَرد...

خیالت راحت...

قول داده اَم… گاهـــی هَر اَز گاهـــی فانـــوس یادَت را میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛ هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم اَما بـه هیچ سِتاره‌ اي سَلام نَخواهــَـم کَرد…