امام زين العابدين عليه السلام:

ابنَ آدمَ ، إنّكَ لا تَزالُ بخَيرٍ ما كانَ لكَ واعِظٌ مِن نَفْسِكَ ، و ما كانَتِ المُحاسَبَةُ مِن هَمِّكَ؛

اى فرزند آدم ! تا زمانى كه خود واعظ خويش باشى و به محاسبه [كردار] خويش بپردازى، پيوسته در خوبى به سرخواهى برد.

خداوندا ...

دوستانى دارم آيينه تمام نماى عشق

رسمشان معرفت

كردارشان جلاى روح

و يادشان صفاى دل آرام من است

پس آنگاه كه دست نياز به سوى تو مياورند

پر كن از آنچه كه در مرام خدايى توست ...

آن كس كه كردارش او را به جايى نرساند، بزرگى خاندانش او را به پيش نخواهد برد...
(مولای خوبان علی (ع )

نيك بخت ترين مردم كسي است كه كردار به سخاوت بيارايد و گفتار به راستي