زخمهام داستانم رو ميگن.
اونها منو ياد زمانى ميندازن كه زندگى سعى كرد منو در هم بشكنه،
اما موفق نشد ...

درد
زمانى رهايت ميكند كه
آنچه آمده است تا به تو بياموزد را فرا بگيرى ...

وقتى تصميم مى گيرى يك احساس
بنام ازدواج را به سرانجام برسانى
اولين حركت مفيد اين است كه از خودت بپرسى
آيا واقعا باور دارى كه تا سنين پيرى از سخن گفتن با اين شخص لذت خواهى برد

تاکید میکنم«سخـن گفتن »
نه هـمخوابگـى
تمامى مسائل ديگر در ازدواج،موقت و گذرا است
تا زمانى كه دو نفر حـرفى براى گفتن
و گوشى براى شنيدن دارند
مى شود به عمر ارتباطشان اميـد داشت.

فریدریش_نیچه

روزی می رسد که خواهی فهمید
یک زن ، هر چقدر هم عاشق باشد؛
هر چقدر هم خود آزار
و هر چقدر هم دیوانه
سردی که ببیند؛
هر چقدر هم بی مقصد باشد
هر چقدر هم بی خانه
پای رفتنش فلج نمی شود ..!
میرود........!




به کسى که دوستش دارى بگو که چقدر بهش علاقه دارى
و چقدر در زندگى براش ارزش قائل هستى
چون زمانى که از دستش بدى
مهم نيست که چقدر بلند فرياد بزنى
اون ديگر صدايت را نخواهد شنيد


یاد مرگ!

به ياد آور زمانى را كه در جمع خانواده خود به حال مرگ افتاده اى

و نه طبيبى مى تواند مانع رفتن تو شود

و نه دوستى مى تواند كارى برايت بكند

امام زين العابدين عليه السلام:

ابنَ آدمَ ، إنّكَ لا تَزالُ بخَيرٍ ما كانَ لكَ واعِظٌ مِن نَفْسِكَ ، و ما كانَتِ المُحاسَبَةُ مِن هَمِّكَ؛

اى فرزند آدم ! تا زمانى كه خود واعظ خويش باشى و به محاسبه [كردار] خويش بپردازى، پيوسته در خوبى به سرخواهى برد.

زمانى که ما مدرسه مى رفتیم یک نوع املا بود به نام “املا پاتخته اى” ،
در نوع خودش عذابى بود براى کسى که پاى تخته مى رفت،
یه حسى داشت تو مایه هاى اعدام در ملأعام

ﮔﺎﻫــــــﻰ ﺍﺭﺯﺵ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ..
ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺧﺎﻃــــــــــﺮﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﺸﻮﺩ ...
ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﯿﻢ ...
ﻭ ﭼﻘــــــﺪﺭ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ:
" ﻳﺎﺩﺵ بخیر "

بیشترین تأثیر افراد خوب زمانى احساس مى شود كه از میان ما رفته باشند. (امرسون)

اى دريغا که همه مزرعه دلهارا علف هرزه کين پوشانده است
و همه مردم شهر بانگ برداشته اند که چرا سيمان نيست
و کسى فکر نکرد که چرا ايمان نيست
و زمانى شده است که به غير از انسان هيچ چيز ارزان نيست ...