فیلی را آوردند بر سرچشمه که آب خورد. خود را در آب می دید ومی رمید؛ او می پنداشت که از دیگری می رمد؛ نمی دانست که از خود می رمد!
همه اخلاق بد،از ظلم وکین وحسد وحرص وبی رحمی وکبر چون در توست نمی رنجی!
اما چون آن را در دیگری می بینی ، می رمی ومی رنجی .
(فیه ما فیه)