کان کذبة
هذا أنا
عاصمة قلبک
أنت ظننت
فهمت
هذا وحده
مکان لا قیمة له
انا من ضواحی مدینتک ...

دروغ بود
این که مرا
پایتخت قلبت
می‌پنداشتی
من دریافتم
که تنها
مکانی بی‌ارزش
از حومه‌های شهر تو هستم ..


#غاده‌_السمان

و از آن جایی که خود را گنج پنداشتند
دفنشان کردیم ...

.࿐

.

می‌گفت دگرباره به خوابم بینی
پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

#سعدی


. .

من اشتیاق دارم به زندگی، به دوست داشتن‌های عمیق، به دیوانگی‌های مدام، به عشق...
من اشتیاق دارم به مسیرهای نرفته، به مقصدهای بعید، به هر آن‌چیزی که دیگران از آن دست کشیده‌اند، به آن فکر نکرده‌، یا دست‌نیافتنی و محال پنداشته‌اند.
من اشتیاق دارم به بودن، به دوام آوردن، به لبخند زدن در نهایتِ دشواری.

-نرگس صرافیان طوفان

حالا که خوب نگاه می‌کنم می‌بینم من آدم خوشبختی بوده‌ام، بسیار خوشبخت.
من بدون در نظر گرفتن نظرات آدم‌‌های دیگر، کارهایی که دوست داشته‌ام را کرده‌ام و مسیرهایی که می‌خواسته‌ام را رفته‌ام. من جوری زیسته‌ام که خودم دوست داشته‌ام و بیرون زده‌ام از تمام قاب‌ها...
من از روزی که یادم هست به تمام اجبارها پشت کرده‌ام و خط باطل کشیده‌ام روی تمام حصارها.
من از روزی که یادم هست، سرکش و گستاخ بوده‌ام در مقابل کسانی که می‌خواسته‌اند طرز فکر و نقطه‌ی امن خودشان را به من تحمیل کنند.
من از روزی که یادم هست، در حال عبور بوده‌ام، از مکان‌ها، محدودیت‌ها، آدم‌ها...
از روزی که یادم هست تلاش کرده‌ام؛ برای بهتر زیستن، بهتر بودن، بهتر شدن... من همیشه در تکاپو بوده‌ام برای رسیدن به آرزوهایی که محال می‌پنداشته‌ام، و در حال گریز بوده‌ام از کسانی که دغدغه‌شان چیدن بال‌های خیالی پرواز من بوده.
من آدم‌های خوب زیادی را شناخته‌ام و آدم‌های خوب زیادی را دوست داشته‌ام.
من از آجر رنج‌هایم پله ساخته‌ام، و با ساده‌ترین اتفاقات و جزئیات، دلخوشی‌های کوچک و امنی پس‌انداز کرده‌ام برای خودم.
من تلاش کرده‌ام کسی باشم که بعد از من بگویند؛ هیچ چیز حریفِ این آدم نشد،
که شکست‌ناپذیرترین بود و خوشبخت‌ترین!
من از روزی که یادم هست؛ یادم هست خوشبختم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

The graveyards are full of people who thought the world would not go around without them!

گورستان ها
پر از انسان هایی است که می پنداشتند چرخ دنیا بدون آن ها نمی چرخد!

‌. ⃟.

جوری با آدم رفتار نکنین که بگیم «خود غلط بود آنچه میپنداشتیم»


.

نیمه های شب که تو از کوچه ما رد شدی
اهل کوچه از صدای پای تو برخواستند


عده ای دیدم شتابان سمت مسجد می دوند
ضرب پاهای تو را صوت اذان پنداشتند

#مسعود_محمدپور

آن یار که عهد دوستداری بشکست!
میرفت و منش گرفته دامن در دست!
میگفت دگر باره به خوابم بینی!
پنداشت که بعد از او مرا خوابی هست!!

ابوسعید ابولخیر

دلم را شیشه پنداشتی
" ها " کرد و رویش قلبی کشیدی
بعد چه بی خیال
نظاره گر شدی آب شدنش را
دل حرمت دارد چون نان و نمک
تاوان شکستن آن
جز هزار تکه شدن دلت
نیست

❤️❤️ ❤️❤️