سنگم
آرام آرام می نویسم و خود را می تراشم
تا به شکل مجسمه ای در آیم که تو بودایش کرده ی.
از دهان من اگر حرفی نیست.....کوتاهی از من است
نمی دانم چگونه از تو سخن بگویم
با دهانی از سنگ.