یاد خوبان نه حساب است
که فراموش شود

نه چراغ است که خاموش شود
و نه سال است که به آخر برسد

جویباریست ز محبت
که همیشه جاری است . . .

یاد خوبان نه حساب است که فراموش شود
نه چراغ است که خاموش شود
و نه سال است که به آخر برسد
جویباریست زمحبت
که همیشه جاریست

در چمن پروانه ای آمد ولی ننشسته رفت
با حریفان قهر بی جای تو ام آمد به یاد ..

پای سروی جویباری زاری از حد برده بود
های های گریه در پای توام آمد به یاد ..