طُ♡
هَمان باد خُنکی که از لایِ
موهای من رد میشویِ و برهم
میزنی تمام جانِ مرا...!

•
فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَةِ أَعْیُنٍ
هیچ کس نمی‌داند که برایش چه
قرة‌ العین‌هایی پنهان کرده‌ایم
"قرة‌العین" همان اشک خُنکیست که
از شدتِ‌ شادی در چِشم حلقه می‌زند و
می‌چکد