چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان میخندیم چه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ میکنیم و  چه ارزان به اخمی میفروشیم لذت باهم بودن را چه زود دیر میشود و نمیدانیم که فردا می آید و شاید ما نباشم پس مهربانی را همیشه به خاطر بیاور,و به خاطر بسپار,و درخاطرت بماند