بعضی از دست دادن‌ها یک باره آدم رو خیلی تنها می‌کنن. در واقع تو فقط یک نفر رو از دست ندادی؛ یه گوشه‌ی امن رو از دست دادی، کسی که می‌شد به شونه‌اش تکیه بدی و از غم‌هات بگی، دوست صمیمی‌ات رو از دست دادی. انگار با از دست دادن یه سری آدم‌ها، تکه‌هایی از خودت رو هم از دست دادی.