.محبت اگرگل است
."برایت باغ میفرستم

."محبت اگراشڪ است"
.برایت در یامیفرستم

."محبت اگرعشق است"
.برایت قلب میفرستم

."محبت اگرحقیقت است"
.برایت جان میفرستم.

غنچه خندید ولی باغ به این خنده گریست
غنچه آنروز ندانست که این گریه زچیست

باغبان آمد ویک یک همه گلها را چید
باغ عریان شد و دیدند که ازگل خالیست

باغ پرسید چه سودی بری از چیدن گل؟
گفت پژمردگی اش را نتوانم نگریست

گریه ی باغ از آن بود که او میدانست
غنچه گرگل بشود هستی او گردد نیست

رسم تقدیر چنین است و چنان خواهد بود
می رود عمر ولی خنده به لب باید زیست